%0 Journal Article %T بررسی نماد روانشناختی در شعر کودک %J مطالعات ادبیات کودک %I دانشگاه شیراز %Z 2008-8647 %A محرمی, رامین %A اسداللهی, خدابخش %A پورالخاص, شکراله %A فروغی راد, پیام %D 2017 %\ 08/23/2017 %V 8 %N 1 %P 117-130 %! بررسی نماد روانشناختی در شعر کودک %K بازی نمادین %K روان شناسی %K شعر کودک %K نماد %K نماد ثانوی %R 10.22099/jcls.2016.3864 %X نماد، از شگردهای تصویرپردازی است که نشانگر استعداد واژگان در انعکاس تصاویر ذهنی است. نماد ادبی، به دلیل همراه بودن با تداعی های پیچیده ی ذهن و تصاویر دیریاب، در شعر کودک و نوجوان کاربرد کمتری دارد؛ با وجود این، نماد روان شناختی که حاصل برخورد عاطفی کودک با دنیای درونی و بیرونی است، به جهت ملموس بودن و سهولت درک آن، در شعر کودک و نوجوان بازتاب دارد. این نوع نماد، نه تنها در کوشش طبیعی کودک برای دریافت معنا خللی ایجاد نمی کند؛ بلکه به نیازهای عاطفی کودکان جواب می دهد و تضادهای درونی او را به وحدت می رساند. نماد روان شناختی نقش فیزیولوژی در کودک دارد و اغلب به صورت ناخودآگاه در بازی های کودکانه، جلوه گر می شود. مهم ترین دلیل پیدایش آن، قدرت زیاد تخیّل کودک و عاطفه ی اوست. در این مقاله، سعی داریم نمادهای روان شناختیِ به کار رفته در شعر کودک را رمزگشایی و بررسی کنیم. %U https://jcls.shirazu.ac.ir/article_3864_092372752843993ccd9757d31b40262e.pdf