زهرا طاهری
چکیده
چکیدهمقالهی حاضر بهبررسی مقولهی نامهنگاری الکترونیک و کارکرد آن در ادبیات نوجوان میپردازد. نویسنده با بهرهگیری از نظریات منتقدانی نظیر الیزابت کمپل و ویکتوریا فلنگن و تمرکز بر موضوعاتی نظیر ...
بیشتر
چکیدهمقالهی حاضر بهبررسی مقولهی نامهنگاری الکترونیک و کارکرد آن در ادبیات نوجوان میپردازد. نویسنده با بهرهگیری از نظریات منتقدانی نظیر الیزابت کمپل و ویکتوریا فلنگن و تمرکز بر موضوعاتی نظیر «شهروندگری فرامرزی»، ساختار «تکنورئالیستی» و «بیناسوژهگی»، درپی پاسخ به این پرسش بنیادی است که چگونه میتوان از تکنیک نامهنگاری الکترونیک در راستای بازتعریف تعامل نوجوان با ساختارهای قدرت بهره جست؟ بدینمنظور رمان برایم شمع روشن کن (1397)، نوشتهی مریم محمدخانی بررسی میشود تا بااستفادهاز شیوهی توصیفیتحلیلی به چگونگی تأثیر تکنیک نامهنگاری الکترونیک بر بازتعریف هویت زنانه و چالش ضوابط حاکم بر تعاملات فردی پرداخته شود. چنین استدلال میشود که کاربرد تکنیک نامهنگاری، بهویژه در آثار زنانه، نوعی روایت غیرخطی و چندپاره را بهدست میدهد که پدیدهی تکرار و کاربرد غیرمرسوم زبان، جزء جدانشدنیِ آن است. افزودن فضای سایبری به این ساختار به پررنگشدن ماهیت چندصدایی این آثار و ایجاد تغییری چشمگیر در تعریف هویت زنانه و چگونگی تعامل آن با نهادهای قدرت و سلسلهمراتبهای جنسیتی میانجامد. بهدیگرسخن، با شکلگیری واقعیت مجازی، مقولهی هویت فردی، دیگر مقهور گفتمان اصالتِ وجود نیست؛ بلکه متشکل از هویتهای واقعی و مجازی وی است. این امر، ماهیت «برساختی» و «کنشی» هویت را برجسته میکند و آن را پدیدهای فرای مقولههای آناتومی، نژاد و مذهب تعریف میکند. درپی این امر، سوبژکتیویتهی زنانه متأثر از ماهیت جمعگرایانهی فضای سایبری، بهمقولهای سیال تبدیل میشود که زینپس نهتنها محصور هنجارهای جنسیتمدارانه نیست، بلکه ارزشهای فرهنگ حاکم را نیز واژگون میکند.
