حسین کیانی؛ سعیده حسن شاهی
چکیده
لالایی ها نخستین پیمان آهنگین و شاعرانه میان مادر و کودک است که طیفهای گوناگون از آرزوها، گلایهها، و نیایشهای مادرانه را درخود دارد و سینه به سینه از نسلهای گذشته به امروز رسیده است. با وجود ...
بیشتر
لالایی ها نخستین پیمان آهنگین و شاعرانه میان مادر و کودک است که طیفهای گوناگون از آرزوها، گلایهها، و نیایشهای مادرانه را درخود دارد و سینه به سینه از نسلهای گذشته به امروز رسیده است. با وجود گذشت زمان این نوع ادبی تازگی خود را حفظ کرده، به گونهای که هیچ نوع ادبی دیگر نتوانسته جایگزین آن شود. ویژگی دیگر لالایی این است که در همهی ادبیاتها یافت میشود و مخصوص ادبیات کشوری خاص نیست، از آنجا که ادبیات تطبیقی میدانی گسترده برای کشف روابط پنهان میان ادبیات ملل گوناگون است؛ این مقاله برآن است تا لالایی‌ها‌ی فارسی و عربی را مورد بررسی تطبیقی قرار دهد و به مهمترین پیوندهای میان لالاییها در هر دو ادبیات اشاره کند. پژوهش صورت گرفته نشان میدهد که ایجاد آرامش با تکرار مداوم ریتمهای خوشایند واگوکردن آرزوها و دردها و رنجهای مادران، زبانآموزی، اجتماعی کردن کودک و آموزش مفاهیم ارزشی جامعه، از مهمترین عناصر پیوند بین لالاییها در ادبیات فارسی و عربی است، همچنین در هر دوی این لالاییها اثر طبیعت به خوبی آشکار است و طبیعت متمایز این دو سرزمین رنگ و بوی متفاوتی به این ترانهها بخشیده و نیز باورهای دینی مشترک پیوندی ناگسستنی میان آنها ایجاد کرده است.
