مجله علمی پژوهشی مطالعات ادبیات کودک دانشگاه شیراز

بررسی اسطوره‌ی کودک رها شده در قصه‌ی «زَرَّبان» با تکیه بر شباهت‌ها و تفاوت‌های این روایت با داستان زال در شاهنامه‌ی فردوسی

عظیم جبّاره ناصرو

دوره 15، شماره 2 ، اسفند 1403، ، صفحه 79-92

https://doi.org/10.22099/jcls.2024.46663.1973

چکیده

اسطوره‌ی کودک رهاشده، بن‌مایه‌ای است که در میان برخی از ملت‌های صاحب اسطوره و افسانه‌های کهن دیده می‌شود. یکی از معروف‌ترین روایت‌های مکتوب این بن‌مایه در ایران، ماجرای تولد زال در شاهنامه است. ... بیشتر

چگونگی شکل‌‌‌‌‌گیری هویت کودک و نوجوان در داستان‌‌‌‌‌های کودکانه «محمدحسین محمدی» براساس دیدگاه «اریکسون» و «گیدنز»

سارا عبدلی؛ عالیه یوسف فام؛ شروین خمسه

دوره 15، شماره 1 ، شهریور 1403، ، صفحه 137-165

https://doi.org/10.22099/jcls.2023.46631.1972

چکیده

چگونگی شکل‌‌‌‌‌گیری هویت کودک و نوجوان در داستان‌‌‌‌‌های کودکانه «محمدحسین محمدی» براساس دیدگاه «اریکسون» و «گیدنز» چکیدهموضوع این مقاله بررسی چگونگی شکل‌‌‌‌‌گیری هویت ... بیشتر چگونگی شکل‌‌‌‌‌گیری هویت کودک و نوجوان در داستان‌‌‌‌‌های کودکانه «محمدحسین محمدی» براساس دیدگاه «اریکسون» و «گیدنز» چکیدهموضوع این مقاله بررسی چگونگی شکل‌‌‌‌‌گیری هویت کودک و نوجوان در داستان‌‌‌‌‌های کودکانه «محمد حسین محمدی» براساس دیدگاه «اریک اریکسون» و «آنتونی گیدنز» است که با روش تحقیق توصیفی‌تحلیلی، به بررسی عوامل هویت‌ساز پرداخته است. کودکان، با تجربه‌‌‌‌‌ی فقر، بعد شرم نهادینه‌شده و همچنین پنهان‌کردن احساسات خود، هرگز به مجموعه‌‌‌‌‌ای سازمان‌یافته‌‌‌‌‌ای که بتواند یک واحد متشکل از شخصیت و هویت آنان را بسازد، دست نخواهند یافت که می‌‌‌‌‌تواند سرمنشا بحران‌‌‌‌‌های آتی آنان باشد. در این پژوهش مراحل رشد به‌صورت پیرنگ‌‌‌‌‌وار در سه داستان بررسی شد و نتایج ذیل به دست آمد: مرحله‌ی اول شکل‌نگرفتن‌‌‌ اعتماد بنیادین در کودک که نتیجه‌‌‌‌‌ی زندگی در جوامعی با زیرساخت‌‌‌‌‌های معیوب، چالش رفتاری و بحران هویتی است؛ مرحله‌ی دوم بیگانگی کودک با خویشتن در قالب انعکاس خود در بازی به‌علت فقدان پدر و اشتغال مادر و مشکلات اقتصادی و مرحله‌ی سوم، الگویابی و تلاش لیبیدویی و درنهایت ناتوانی برای یافتن هویت شغلی و جنسی نوجوان در جوامع سنتی با وجود محدودیت‌‌‌‌‌ها از بروز «خود‌‌‌‌‌های متعدد».

کهن الگوها در ادبیات کودک:بررسی حکایت های بُهلول(1399) بر پایه ی نظریات یونگ و لطف آبادی

محمد هادی جهاندیده

دوره 14، شماره 2 ، اسفند 1402، ، صفحه 83-116

https://doi.org/10.22099/jcls.2022.44518.1946

چکیده

کهن‌الگوها در ادبیات کودک جایگاه ویژه‌ای دارند و نقش مهمی را در رمزگشایی از دلالت‌های معنایی آن‌ها بازی می‌کنند. هدف از این پژوهش آن است که با بررسی کتاب تصویری حکایت‌های بُهلول (1399)، نقش کهن‌الگوها ... بیشتر

تحلیل زمانمندی روایت در داستان‌های بازنویسی آذریزدی از مثنوی برای کودکان‎ ‎‏(بر ‏اساس نظریه ژنت و نیکولایوا)‏

فائزه کریمی؛ ابراهیم ظاهری

دوره 14، شماره 1 ، شهریور 1402، ، صفحه 189-218

https://doi.org/10.22099/jcls.2022.43047.1918

چکیده

درک و شناخت مخاطبان کودک از زمان، متفاوت با بزرگ‌سالان است؛ بنابراین نویسندگان در نگارش داستان برای این رده‌ی سنی و تأثیرگذاری بیشتر، باید از الگوی زمانمندی مناسب با فهم آنان استفاده کنند. بر این اساس، ... بیشتر درک و شناخت مخاطبان کودک از زمان، متفاوت با بزرگ‌سالان است؛ بنابراین نویسندگان در نگارش داستان برای این رده‌ی سنی و تأثیرگذاری بیشتر، باید از الگوی زمانمندی مناسب با فهم آنان استفاده کنند. بر این اساس، هدف در این پژوهش نیز بررسی زمانمندی روایت در داستان‌های بازنویسی آذریزدی از مثنوی برای مخاطبان کودک است. بدین منظور ابتدا نظریه‌ی ژنت درباره‌ی زمانمندی روایت و نگرش نیکولایوا به زمانمندی در داستان کودکان، در چارچوب اصلی پژوهش، بررسی شد و سپس بر مبنای آن‌ها، عناصر زمانمندی در سه داستان بازنویسی‌شده از مثنوی به روش اسنادی با این فرض که آذریزدی، مناسب با درک مخاطب کودک از زمان، نوع نگرش به کودکی و اهداف ادبیات کودک، تغییراتی در الگوی زمانمندی داستان‌ها ایجاد کرده است، تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد آذریزدی براساس نگرش آموزشی که به ادبیات کودک داشته است و همچنین این دیدگاه که مخاطبان کودک نیاز به توضیح بیشتر درباره‌ی مطالب دارند، از درنگ توصیفی در بخش شخصیت‌پردازی و بیان رویدادها، گذشته‌نگری و بسامد مکرر استفاده کرده که این امر موجب شتاب منفی در داستان‌های بازنویسی‌شده است. آذریزدی صحنه‌های حذف‌شده در مثنوی را به‌صورت خلاصه روایت کرده و صحنه‌های خلاصه را با جزئیات بیشتر بازنویسی کرده است تا اطلاعات ضروری در اختیار مخاطب کودک قرار گیرد. مقایسه‌ی الگوی زمانمندی داستان‌های بازنویسی‌شده با نگرش نیکولایوا نیز نشان می‌دهد آذریزدی بیشتر به ساختار زمانمندی داستان‌های کلاسیک کودک نظر داشته است تا داستان‌های معاصر.

نقش داستان در پرورش و تقویت مهارت پرسشگری کودک؛ بررسی موردی داستان حقیقت و مرد دانا

علی شیروانی شیری

دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1401، ، صفحه 193-220

https://doi.org/10.22099/jcls.2021.39417.1854

چکیده

نقش داستان در پرورش و تقویت مهارت پرسشگری کودک؛ بررسی موردی داستان حقیقت و مرد دانا علی شیروانی شیری* چکیدهیکی از مهم‌ترین و بارزترین ویژگی‏های کودکان، پرسیدن پرسش‏های بی‏شمار در زمینه‏های ... بیشتر نقش داستان در پرورش و تقویت مهارت پرسشگری کودک؛ بررسی موردی داستان حقیقت و مرد دانا علی شیروانی شیری* چکیدهیکی از مهم‌ترین و بارزترین ویژگی‏های کودکان، پرسیدن پرسش‏های بی‏شمار در زمینه‏های گوناگون است. این ویژگی کودک که ریشه در کنجکاوی و حقیقت‏جویی وی دارد، از ویژگی‏های عمومی انسان است که در دوره‌ی کودکی بیشتر نمود دارد. هدف از این مقاله، تأملی در ویژگی پرسشگری کودک و چگونگی پرورش و جهت‏دهی این توانمندی از طریق داستان است. داستان‏های کودکان محمل‏ و میدان‌گاه‏ مناسب برای پرورش قدرت خلاقیت، تفکر، اندیشه‏ورزی و همچنین تقویت و جهت‏دهی به ویژگی پرسشگری کودک است. این تحقیق با رویکردی کیفی و با بررسی اسناد به گردآوری داده‏ها پرداخته است. مورد مطالعه در این پژوهش، داستان حقیقت و مرد دانا از بهرام بیضایی (1351) است که از این زاویه تحلیل می‌شود. یافته‏ها نشان می‏دهد که برخی از داستان‏های کودکان با خلق شکل و تجربه‏ای از زندگی، کودک را در معرض مجموعه‏ای از فرصت‏ها و موقعیت‏های هرچند ساختگی، اما به‌دقت طراحی‏شده قرار می‏دهند و برخی دیگر با دعوت از کودک به مشارکت در خلق معنای داستان، وی را پرسشگرانه و به‌طور فعال و مشارکت‏جویانه وارد فرایند خلق داستان می‏کنند و از این معناها نزد کودک تمرکززدایی می کنند. افزون‌بر این، نوع شخصیت‏پردازی‏ها، زاویه دید، وقایع و رخدادها، شیوه‌ی جلوه‏گری درون‌مایه، پی‏رنگ و... می‏تواند در ایجاد چالش ذهنی و ترغیب کودک به پرسشگری و دعوت از وی به مشارکت‏ فعالانه در فرایند ساخت معنا در داستان یا مشایعت منفعلانه‌ی او مؤثر باشد. * استادیار گروه آموزشی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان ali_shiravani@cfu.ac.irتاریخ دریافت مقاله: 16/10/99 تاریخ پذیرش مقاله: 26/4/1400

آیا متن می‌تواند کودک را به آغوش گیرد؟ کندوکاو خواننده‌ی نهفته در داستان‌های کتاب‌های درسی فارسی دوره‌ی اول دبستان (اول تا سوم)

سودابه شکراله زاده

دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1401، ، صفحه 83-110

https://doi.org/10.22099/jcls.2021.40895.1882

چکیده

آیا متن می‌تواند کودک را به آغوش گیرد؟کندوکاو خواننده‌ی نهفته در داستان‌های کتاب‌های درسی فارسی دوره‌ی اول دبستان (اول تا سوم) سودابه شکراله‌زاده* چکیدههدف کلی این تحقیق بررسی خواننده‌ی ... بیشتر آیا متن می‌تواند کودک را به آغوش گیرد؟کندوکاو خواننده‌ی نهفته در داستان‌های کتاب‌های درسی فارسی دوره‌ی اول دبستان (اول تا سوم) سودابه شکراله‌زاده* چکیدههدف کلی این تحقیق بررسی خواننده‌ی نهفته در داستان‌های کتاب‌های درسی فارسی دوره‌ی اول دبستان (اول تا سوم) بر اساس نظریه‌ی «خواننده‌ی درون کتاب» ایدن چمبرز است. به‌دنبال این هدف کلی بر سه هدف جزئی تمرکز می‌شود: بررسی توانایی داستان‌های به‌کاررفته در این کتاب‌ها در به درون متن کشیدن مخاطب؛ کشف مفهوم کودک نهفته در این داستان‌ها و بررسی این موضوع که آیا این داستان‌ها را می‌توان اثر کودک دانست یا خیر. این تحقیق نشان می‌دهد کیفیت شگردهای خواننده‌ی نهفته (سبک، زاویه‌ی ‌دید، طرفداری و شکاف‌های داستانی) در این داستان‌ها به‌صورتی است که احتمال اینکه بتواند خواننده را درون متن بکشد اندک است. کودک نهفته در داستان‌ها، کودکی ناآگاه و ناقص از نظر شناختی است که زیر سایه‌ی سنگین اقتدار بزرگ‌سال باید به تعلیمی‌گراییِ غلیظی تن دهد تا به نقطه‌ی غایی رشد مدنظر بزرگ‌سال دست یابد. کودک باید به‌هنجار شود و کدهای اخلاقی، دینی، فرهنگی و اجتماعی جامعه‌ی بزرگ‌سال را اجرا کند و همانند بزرگ‌سال سخن گوید و بیندیشد. کودک در جایگاه وسیله‌ای بازنمایی می‌شود که باید در سویه‌ی تجربه، آگا‌هی و جامعه‌پذیری محض گام بردارد. گرایشی به کودک‌زدایی به چشم می‌خورد که این گرایش با شیوه‌هایی مانند آموزش مستقیم، تن‌ندادن به گفت‌وگو با کودک، زیبایی‌شناسی‌زدایی، انتقال مستقیم کدهای اخلاقی، دینی و اجتماعی بزرگ‌سالانه، عاری‌بودن داستان‌ها از تخیل، عاطفه، بازی‌گونگی و شیطنت‌های کودکانه و رقیق‌کردن طنز اعمال می‌شود. به‌جز دو داستان پری‌کوچولو و روباه و خروس به‌دشواری می‌توان دیگر داستان‌ها را آثار کودکی دانست که بتوانند با کودک ارتباط گیرند.واژه‌های کلیدی: ایدن چمبرز، خواننده‌ی نهفته، داستان، کتاب‌های درسی فارسی دبستان، کودک. * استادیار گروه آموزش و پرورش دانشگاه علامه طباطبائی Shokrollahzadeh.sue@atu.ac.irتاریخ دریافت مقاله: 18/3/1400 تاریخ پذیرش مقاله: 9/9/1400

بررسی و تحلیل تکنیک‌های انضباطی گفتمان قدرت و شیوه‌های مقاومت کودک در نمایش‌نامه‌ی دیکته غلامحسین ساعدی

سارا مطوری؛ فرامرز خجسته؛ مصطفی صدیقی

دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1401، ، صفحه 239-264

https://doi.org/10.22099/jcls.2021.40028.1868

چکیده

بررسی و تحلیل تکنیک‌های انضباطی گفتمان قدرت و شیوه‌های مقاومت کودک در نمایش‌نامه‌ی دیکته غلامحسین ساعدی سارا مطوری*فرامرز خجسته **مصطفی صدیقی *** چکیدهکودکی، مفهومی برساخته‌ی تاریخ و متأثر ... بیشتر بررسی و تحلیل تکنیک‌های انضباطی گفتمان قدرت و شیوه‌های مقاومت کودک در نمایش‌نامه‌ی دیکته غلامحسین ساعدی سارا مطوری*فرامرز خجسته **مصطفی صدیقی *** چکیدهکودکی، مفهومی برساخته‌ی تاریخ و متأثر از گفتمان‌های گوناگون است. نمایش‌نامه یکی از بسترهایی است که می‌توان برای بازشناخت این تصویر و مفهوم در دوره‌ای خاص از آن بهره برد؛ زیرا نمایش‌نامه‌ها همچون دیگر آثار هنری، همراهی یا تقابل گفتمان‌ها را می‌توانند نشان دهند. غلامحسین ساعدی در نمایش‌نامه‌ی دیکته (1347ش) جدال دو گفتمان را که یکی متأثر از گفتمان قدرت و دیگری تحت تأثیر گفتمان مقاومت است به تصویر می‌کشد. گفتمان قدرت خواهان کودکی منقاد است و در این راه نهاد مدرسه با بهره‌گیری از تکنیک‌های انضباطی، تداوم‌بخش این گفتمان‌اند. گفتمان مقاومت نیز از ابزار و شیوه‌های گوناگونی بهره می‌برد؛ کودک در این نمایش‌نامه در میانه‌ی جدال این دو گفتمان است. این پژوهش با بهره‌گیری از آرای فوکو، تکنیک‌های انضباطی و منقاد‌ساز و شیوه‌های مقاومت و مبارزه‌ی کودک، این نمایش‌نامه را بررسی کرده و مشخص شد که گفتمان قدرت از تکنیک‌هایی مثل مرزبندی، ایجاد ترس از عاقبت بد و طرد، تهدید و تشویق برای به‌اطاعت‌واداشتن کودک سود می‌جوید. در مقابل کودک از شیوه‌هایی همچون سکوت و نافرمانی، پرسش‌گری و عصیان، خنده و استهزاء برای مقاومت استفاده می‌کند.واژه‌های کلیدی: دهه‌ی چهل، ساعدی، کودک، قدرت، مقاومت، نمایش‌نامه‌ی دیکته. * دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه هرمزگان saramatoori1981@gmail.com (نویسنده‌ی مسئول)** دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه هرمزگان faramarz.khojasteh@gmail.com*** دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه هرمزگان navisa_man@yahoo.comتاریخ دریافت مقاله: 19/12/1399 تاریخ پذیرش مقاله: 1/3/1400

مقایسۀ قصۀ «خیر و شر» در هفت‌پیکر با بازنویسی آن به گویش بختیاری از نظر روایت‌مندی

ابراهیم ظاهری عبده وند

دوره 11، شماره 1 ، شهریور 1399، ، صفحه 129-159

https://doi.org/10.22099/jcls.2019.29843.1613

چکیده

هدف این پژوهش، مقایسهی قصهی خیر و شر در هفتپیکر نظامی، با روایت بازنویسی شدهی آن در فرهنگ بختیاری از نظر روایتمندی است تا نشان داده شود با توجه به دیدگاه نیکولایوا دربارهی روایتمندی داستانهای ... بیشتر هدف این پژوهش، مقایسهی قصهی خیر و شر در هفتپیکر نظامی، با روایت بازنویسی شدهی آن در فرهنگ بختیاری از نظر روایتمندی است تا نشان داده شود با توجه به دیدگاه نیکولایوا دربارهی روایتمندی داستانهای کودکان، روایت بازنویسی شده چه ویژگیهایی یافته و همچنین نوع نگرش به کودک و انتظارها از وی در فرهنگ بختیاری، چه تأثیری بر بازنویسی داشته است. براساس این، عناصر داستانی در این دو قصه مانند شروع، تعلیق، گرهافکنی، پایان، شخصیت، زاویهی دید، زمان و مکان بررسی شد. نتایج پژوهش، نشان میدهد بسیاری از عناصر داستان، تغییر داده شده است تا روایت بازنویسی شده، با فهم مخاطب کودک متناسب شود. همچنین نوع نگرش به کودکان در فرهنگ بختیاری، باعث تغییرهایی در قصهی بازنویسیشده گردیده است. پذیرش از سوی خانواده و شیوهی اعتماد به دیگران، ازجمله ارزشها و هنجارهایی هستند که در فرهنگ بختیاری، کودکان باید بیاموزند و در قصهی بازنویسیشده نیز بر آنها تأکید شده است. نگرش منفی به خشونت، باعث شده است تا داستان پایان خوشی داشته باشد. نامناسبدانستن موضوع عشق برای کودکان، موجب شده تا این صحنه در قصهی بازنویسیشده بسیار خلاصه روایت شود. اهمیتدادن به تجربهی زیستی کودکان و اصل همذاتپنداری، سبب شده است تا زمان و مکان داستان، به منطقهی عشایری بختیاری تغییر داده و در سن و نقش شخصیتها تغییرهایی ایجاد شود. با توجه به این مسئله که در فرهنگ بختیاری، کودکان باید در حل مشکلات زندگی نقشآفرین باشند، در روایت بختیاری، برخلاف نگرش جبرگرایانه در روایت نظامی، شخصیتها نقش فعّالتری یافتهاند.واژههای کلیدی: بازنویسی، روایتمندی، فرهنگ بختیاری، قصه ی خیر و شر، نظامی، نیکولایوا.

بررسی و طبقه بندی تصاویر مربوط به مفهوم خدا در شعر کودک (براساس طبقه بندی ایماژهای سه گانه تخیلی- واقعی، تخیلی-کنشی و توصیفی)

سجاد نجفی بهزادی؛ جهانگیر صفری؛ معصومه مهری قهقرخی؛ زیبا علیخانی

دوره 9، شماره 2 ، اسفند 1397، ، صفحه 155-176

https://doi.org/10.22099/jcls.2017.24667.1489

چکیده

کودکان تصویر متفاوتی از خداوند در ذهن دارند و همواره نسبت به شناخت او کنجکاو هستند. این کنجکاوی اغلب به صورت پرسش‌های مداوم خود را نشان می‌دهد. آن‌ها به دنبال تصویری روشن و اقناع کننده درباره مفهوم خداوند ... بیشتر

کودکانه ها در کاریکلماتورهای پرویز شاپور

علی صفایی؛ لیلا درویش علی پور آستانه

دوره 3، شماره 2 ، اسفند 1391، ، صفحه 59-74

https://doi.org/10.22099/jcls.2013.1116

چکیده

پرویز شاپور- پدر کاریکلماتور ایران- از معدود چهره‌هایی است که توانست در دو حوزه‌ی طنز کلامی و ترسیمی، تصاویری شاعرانه، طنزآمیز و کودکانه بیافریند و هم‌زیستی مسالمت‌آمیزی بین خود با طبیعت و اشیاء بی‌جان ... بیشتر

بررسی جایگاه «زمان» در اشعار روایی کودکان

عباس جاهدجاه

دوره 3، شماره 1 ، تیر 1391، ، صفحه 1-18

https://doi.org/10.22099/jcls.2012.421

چکیده

کودکان گروه سنی الف (سالهای پیش از دبستان) از نظر درک مفهوم زمان، با دیگر گروههای سنی تفاوت دارند؛ زیرا خردسالان، بهویژه تا شش سالگی، درک کاملی از مقولهی زمان ندارند و در مواردی مانند تخمین طول ... بیشتر کودکان گروه سنی الف (سالهای پیش از دبستان) از نظر درک مفهوم زمان، با دیگر گروههای سنی تفاوت دارند؛ زیرا خردسالان، بهویژه تا شش سالگی، درک کاملی از مقولهی زمان ندارند و در مواردی مانند تخمین طول مدت، درک تفاوت میان گذشته و آینده و توان تشخیص به هم ریختگی نظم زمان، با دشواریهایی روبهرو میشوند. از این‌رو، باید در اشعار روایی کودکان، به میزان درک آنان از زمان توجه نشان داد و میان این میزان درک و چگونگی نمایش زمان، هماهنگی برقرار کرد. مقالهی حاضر، کوشیده است تا با توجه به ویژگیهای ذهنی کودکان و مراحل رشد شناختی آنان، عنصر زمان در اشعار روایی کودکان گروه سنی الف (با نمونه‌گیری از 6 دفتر شعر ناصر کشاورز) پرداخته شود. نتیجهی به دست آمده نشان میدهد که «زمانپریشی» و «شتاب منفی» زمان روایت، از این رو که با رشد ذهنی کودکان از زمان تناسب ندارد، باید با دقت بیش‌تری در روایت کودکان گروه سنی الف به کار گرفته شود؛ اما «نظم و ترتیب» و «شتاب ثابت» و «شتاب مثبت» روایت، از این‌رو که با فضای ذهنی کودکان تناسب بیش‌تری دارد، میتواند در این دسته از روایتها به کار رود. بررسی و تحلیل زمان روایت در شش دفتر شعر (ویژهی گروه سنی الف) از ناصر کشاورز، این نتیجه به دست آمد که نظم، شتاب ثابت و شتاب مثبت، بیش‌ترین کاربرد را در اشعار وی داشته و از میان این سه، پرکاربردترین شیوه، شتاب ثابت بوده است. واژه‌های کلیدی:

بررسی نقش و کارکرد راوی اول شخص در شعر روایی کودک

لیلا رضایی

دوره 3، شماره 1 ، تیر 1391، ، صفحه 71-86

https://doi.org/10.22099/jcls.2012.424

چکیده

راوی اول شخص، راوی «درونداستانی» است و خود یکی از شخصیتهای داستان- که درگیر حوادث داستانی است- به شمار میرود. این راوی، گاه قهرمان داستان و گاه شاهد ماجراهاست. «صدا»ی اصلی و غالب در روایت ... بیشتر

دوره 15 (1403)

دوره 14 (1402)

دوره 13 (1401)

دوره 12 (1400)

دوره 11 (1399)

دوره 10 (1398)

دوره 9 (1397)

دوره 8 (1396)

دوره 7 (1395)

دوره 6 (1394)

دوره 5 (1393)

دوره 4 (1392)

دوره 3 (1391)

دوره 2 (1390)

دوره 1 (1389)

کلیدواژه‌ها = کودک

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده