محمد مرادی نصاری
چکیده
جلوههای مسئولیتپذیری و استقلال در قصهی کُردی «هَپلیهَپاو» از منظر نظریهی وابستگی و تحول روانی دونالد وینیکات چکیدهقصههای کودکانهی عامه یکی از منابع ارزشمند برای تحلیلهای بینارشتهای، ...
بیشتر
جلوههای مسئولیتپذیری و استقلال در قصهی کُردی «هَپلیهَپاو» از منظر نظریهی وابستگی و تحول روانی دونالد وینیکات چکیدهقصههای کودکانهی عامه یکی از منابع ارزشمند برای تحلیلهای بینارشتهای، بهویژه خوانشهای روانکاوانه، به شمار میآیند. این قصهها در زبان کُردی از بسامد بالایی برخوردارند و همین امر مجال مناسبی را برای خوانشهای روانشناختی فراهم میکند. هَپلیهَپاو یکی از داستانهای شفاهی کُردی است که در آن به رابطهی مادر و کودک توجه شده است که بسیاری از نکات مطرح در آن را میتوان با دیدگاههای تازهی روانکاوی کودک همسو دانست. در این مقاله به روش توصیفیتحلیلی و با تکیه بر آراء دونالد وینیکات دربارهی تحول روانی کودک، جلوههای مسئولیتپذیری و استقلال در قصهی هپلیهپاو بررسی میشود. این بررسی دربرگیرندهی دیدگاه وینیکات دربارهی وابستگی و تحلیل داستان گفتهشده در بستر نظرات مطرحشده است. به باور نویسنده، این قصه بیانی نمادین از سه مرحلهی وابستگی، یعنی وابستگی مطلق (حضور در خانه)، وابستگی نسبی (رفتن به بازار) و حرکت به سوی استقلال (ازدواج و سفر) بوده است و بر شیوهی تعامل مناسب میان والد و کودک در رسیدن به مرحلهی سوم تاکید میکند. بازنمایی مسئولیتپذیری و چگونگی رسیدن به استقلال پرسش اساسی این تحقیق را تشکیل میدهد. در پاسخ، قصهی مدّنظر، مسئولیتپذیر و مستقلشدن کودک را در گرو وجود رابطهای «به اندازهی کافی خوب» (نه بیش از حد خوب یا بد) میان والد (مادر) و کودک و همچنین وجود محیطی تسهیلکننده که در آن کودک میتواند به تجربهورزی و کشف جهان بپردازد، میداند.