اسکندری، حسین و ژاله کیانی. (۱۳۸۶). «تأثیر داستان بر افزایش مهارت فلسفه‌ورزی و پرسشگری دانش‌آموزان». فصلنامه‌ی برنامه‌ریزی درسی، ش۲، صص۱-۳۶.
اسمیت، فیلیپ و هنری گوردن هولفیش. (۱۳۷۱). تفکر منطقی؛روش تعلیم و تربیت. ترجمه‌ی علی شریعتمداری، تهران: سمت.
براتی، مرضیه. (۱۳۸۸). بررسیاثر اجتماع پژوهشی بر پرورش مهارت‌های استدلال دانش‌آموزان دختر پایه‌ی چهارم شهر اصفهان. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد دانشگاه علامه‌ی طباطبایی.
جهانی، جعفر. (۱۳۸۶). «بررسی تأثیرات برنامه‌ی ”فلسفه برای کودکان“ در رشد منش‌های اخلاقی دانش‌آموزان». فصلنامه‌ی مطالعات برنامه درسی، ش۷، صص۳۷-۵۶.
خسرونژاد، مرتضی. (۱۳۸۶). «تأملی بر همنشینی ادبیات کودک و فلسفه در برنامه‌ی ”فلسفه برای کودکان“». فصلنامه‌ی نوآوری‌های آموزشی، ش۲۰، صص۱۰۹-۱۲۴.
ـــــــــــــــــ. (۱۳۸۹). مجموعه داستان‌های فکری. مشهد: آستان قدس رضوی؛ شرکت به‌نشر.
ـــــــــــــــــ. (۱۳90). چگونه توانایی اندیشیدن فلسفی کودکان را پرورش دهیم. مشهد: آستان قدس رضوی.
دلاور، علی. (۱۳۸۵). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی. تهران: رشد.
سلحشوری، احمد. (۱۳۸۵). تأثیر روش بدیعه‌پردازی در رشد تفکر خلاق دانش‌آموزان پایه‌ی چهارم ابتدایی در درس علوم تجربی در شهرستان فارسان. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد دانشگاه علامه‌ی طباطبایی.
شعبانی، حسن. (۱۳۸۲). روش تدریس پیشرفته. تهران: سمت.
صفایی‌مقدم، مسعود و همکاران. (۱۳۸۵). «بررسی تأثیر روش اجتماع پژوهشی در برنامه‌ی ”فلسفه برای کودکان“ بر پرورش مهارت‌های استدلال دانش‌آموزان پسر پایه‌ی سوم راهنمایی». مجله‌ی علوم تربیتی و روانشناسی، ش۲، صص۳۱-۵۴.
فیشر، رابرت. (۱۳۸۵). آموزش تفکر به کودکان. ترجمه‌ی مسعود صفایی‌مقدم و افسانه نجاریان، تهران: رسش.
کم، فیلیپ. (۱۳۷۹). داستان‌های فکری. ترجمه‌ی احسانه باقری، ج۱، تهران: امیرکبیر.
ـــــــــ.. (۱۳۸۵). داستان‌های فکری. ترجمه‌ی فرزانه شهرتاش و مژگان رشتچی، ج۱. تهران: شهرتاش.
لیپمن، ماتیو. (۱۳۸۲). «فلسفه برای کودکان و نوجوانان؛ گفت‌وگو با ماتیو لیپمن». ترجمه‌ی سعید ناجی، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، ش۴۷.
ــــــــــــــــــ و همکاران. (۱۳۸۶). «تأثیر اجتماع پژوهشی بر پرورش مهارت‌های استدلال دانش‌آموزان پایه‌ی سوم راهنمایی دختر شهر اهواز». فصلنامه‌ی برنامه‌ریزی درسی، ش۷، صص۹۵-۱۲۲.
مقصودی، غضنفر. (۱۳۸۶). بررسی میزان اثربخشی روی آموزش حل مسئله بر خلاقیت کودکان پیش‌دبستانی شهر تبریز در سال تحصیلی ۸۵-۸۶. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه‌ی طباطبایی.
ناجی، سعید و پروانه قاضی‌نژاد. (۱۳۸۶). «بررسی نتایج برنامه‌ی ”فلسفه برای کودکان“ روی مهارت‌های استدلال و عملکرد رفتاری کودکان». فصلنامه‌ی مطالعات برنامه‌ریزی درسی، ش۲، صص۱۲۳-۱۵۰.
ــــــــــــ.. (۱۳۸۷). «نگاهی به روش‌های جدید بالابردن توان تحقیق و پژوهش». در مجموعه مقالات کنفرانس توسعه و فناوری در ایران. به‌کوشش مهدی گلشنی، ج۲، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
هدایتی، مهرنوش و همکاران. (۱۳۸۸). «بررسی تأثیر اجرای برنامه‌ی ”فلسفه برای کودکان“ به‌صورت اجتماع پژوهشی بر بهبود روابط میان‌فردی در دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر تهران از دیدگاه آموزگاران». فصلنامه‌ی اندیشه‌های تازه در علوم تربیتی، ش۳، صص۱۳۳-۱۵۷.
Barrow, W. (2010). “Dialogic, participation and the potential for Philosophy for Children”. Thinking Skills and Creativit. Vol.5,P. 61–69.
Burke, L. & Williams, J. M. (2008). “Developing Young Thinkers: An intervention aimed to enhance children’s thinking skills”. Thinking Skills and Creativity. Vol. 3, P. 104–124.
Cheng, V.M.Y. (2010). “Tensions and dilemmas of teachers in creativity reform in a Chinese context”. Thinking Skills and Creativity. Vol. 5, P. 120-137.
Clark, D. & Linn, M. C. (2003). “Designing for knowledge integration: The impact of instructional time”. Journal of the Learning Sciences. Vol. 12, No. 4, P. 451–493.
Commings, N. (1981). “Analytical thinking for children”. Review of the research in analytic teaching. Vol.2, No. 1, P. 26-28.
Csapo, B. (1997). “The development of inductive reasoning: Cross-sectional assessments in an educational context”. International Journal of Behavioral Development. Vol. 20, No. 4, P. 609–626.
Hayes, D. (2004). “Understanding creativity and its implications for schools”. Improving Schools. Vol. 7, No. 3, P. 279–286.
Hurter, S. (1980). “The perceived competence scale for children”. Child Development. Vol. 53, No. 1, P. 87-97.
Karkowski, M. & Soszynski, M. (2008). “How to develop creative imagination? Assumptions, aims and effectiveness of role-play training in creativity”. Thinking skills and creativity. Vol.3, P. 163-171.
LeMatias, J. (2003). “International trends in curriculum frameworks”. Educational Forum. Vol.67, P. 235-247.
Maisuria, A. (2005). “The turbulent times of creativity in the national curriculum”. Policy Futures in Education, Vol. 3, No. 2, P. 141–152.
McDonald, G. (2005). “Schools for a knowledge economy”. Policy Features in Education. Vol.3, No. 2, P. 38-44.
Montes, M. & Maria, E. (2001). juchitande los ninos, abstract in OAPC.
Reilly, C. R. (2008). “Is expertise a necessary precondition for creativity? A case of four novice learning group facilitators”. Thinking Skills and creativity. Vol.3, P. 34-46.
Sanz de Acedo Lizarraga, M. L., et al. (2009). “Enhancement of thinking skills: Effects of two intervention methods”. Thinking Skills and Creativity. Vol. 4, P. 30–43.
Trickey, S. & Topping, K. J. (2004). “Philosophy for children: a systematic review”. Research Papers in Education. Vol. 19, No. 3, P. 365-380.
Zohar, A. (2008). “Teaching thinking on a national scale: Israel’s pedagogical horizons”. Thinking Skills and Creativity. Vol. 3, No. 1, P.77–81.
)
