آسابرگر، آرتور. (۱۳۸۰). روایت در فرهنگ عامیانه، رسانه و زندگی روزمره. ترجمه‌ی محمدرضا لیراوی، تهران: سروش.
افتخارزاده، افسانه. (۱۳۸۸). قصّه‌های بلوچی. تهران: چشمه.
انجوی شیرازی، ابوالقاسم. (۱۳۵۲). قصه‌های ایرانی. ج۱، تهران: امیرکبیر.
ـــــــــــــــ . (۱۳۵۹). گل به صنوبر چه کرد. تهران: امیرکبیر.
ـــــــــــــــ . (۱۳۸۳). قصّه‌های ایرانی. ۲ج، تهران: امیرکبیر.
بهرنگی، صمد و بهروز دهقانی. (۱۳۵۸). افسانههای آذربایجان. تهران: دنیا و روزبهان.
بیهقی، حسین‌علی. (۱۳۸۰). چهل افسانه‌ی خراسانی. تهران: سازمان میراث فرهنگی.
پراپ، ولادیمر. (۱۳۶۸). ریخت‌شناسی قصه‌هّای پریان. ترجمه‌ی فریدون بدره‌ای، تهران: توس.
پریشانی، زیبا و مسعود شیربچه. (۱۳۸۸). بن‌مایه‌ها و عناصر قصّه‌های پری‌وار ایرانی. نجف‌آباد: دانشگاه آزاد اسلامی.
حسن‌زاده، علیرضا. (۱۳۷۹). افسانه‌ی زندگان. ۲ج، تهران: بقعه.
خدیش، پگاه. (۱۳۹۱). ریخت‌شناسی افسانههای جادویی. تهران: علمی و فرهنگی.
درویشیان، علی اشرف. (۱۳۷۵). افسانه‌ها و متل‌های کردی. تهران: چشمه.
ــــــــــــــ و رضا خندان. (۱۳۸۳). فرهنگ افسانههای مردم ایران. تهران: کتاب و فرهنگ.
دیه‌جی، عبدالرحمن. (۱۳۵۷). افسانههای ترکمن. تهران: افق.
ساکاره، فلورنس. (۱۳۵۱). نیم‌وجبی و نه افسانه‌ی دیگر از افسانههای کهن ژاپن. مترجم رضا استاد، تهران: امیرکبیر.
ـــــــــــــــ . (۱۳۷۲). پسر هلو. ترجمه‌ی سیروس طاهباز، تهران: کانون پرورش فکری کودکان.
صبحی (مهتدی)، فضل‌الله. (۱۲۲۳). افسانههای ایرانی. تهران: امیرکبیر.
ــــــــــــــــــــــ . (۱۳۸۷). قصّه‌های صبحی. ۲ج، تهران: معین.
فرخ‌فال، بهرام. (۱۳۵۸). افسانههای لرستان. تهران: شباهنگ.
فقیری، ابوالقاسم. (۱۳۷۴). قصّه‌های مردم فارس. شیراز: نوید.
لریمر، د.ل. (۱۳۵۳). فرهنگ مردم کرمان. به کوشش فریدون وهمن، بنیاد فرهنگ ایران.
مارزلف، اولریش. (۱۳۷۱). طبقه‌بندی قصّه‌های ایرانی. ترجمه‌ی کی‌کاووس جهانداری، تهران: سروش.
نادری، افشین. (۱۳۸۳). نمونههایی از قصّه‌های مردم ایران. تهران: نشر قصّه با همکاری پژوهشکدهی مردمشناسی میراث فرهنگی.
هدایت، صادق. (۱۳۸۱). فرهنگ عامیانه‌ی مردم ایران. به کوشش جهانگیر هدایت، تهران: چشمه.
یاحقی، محمدجعفر. (۱۳۶۹). فرهنگ اساطیر ایران. تهران: مؤسسه‌ی مطالعات و تحقیقات فرهنگی و انتشارات سروش.
)
