آیدنلو، سجاد. (1388). از اسطوره تا حماسه. تهران: سخن.
ــــــــــــ. (1393). «مشابهات حماسهی ارمنی دلاوران ساسون و شاهنامه».
نشریهی جستارهای ادبی. ش 185. صص 1-41. Doi:
10.22067/JLS.V47I2.29192
اسپرغم، ثمین و همکاران. (1397). «تحلیل ساختاری بارداریها و زایشهای فراطبیعی در قصههای پریان ایرانی و اسطورههای ایرانی، هندی و بینالنهرینی». پژوهشهای ایرانشناسی، سال 8، شمارهی 2، صص 1-19.
اسدیان خرمآبادی، محمد و همکاران. (1358). باورها و دانستهها در ایلام و لرستان. تهران: وزارت فرهنگ و آموزش عالی، مرکز مردمشناسی ایران.
اسماعیلپور، ابوالقاسم. (1389). دانشنامهی اساطیر جهان. زیر نظر رکس وارنر، تهران: اسطوره.
الیاده، میرچا. (1389). رساله در تاریخ ادیان. ترجمهی جلال ستاری، تهران: سروش.
انجوی شیرازی، سید ابوالقاسم. (1369). فردوسینامه. تهران: علمی.
ایرانشاه ابن ابیالخیر.(1370). بهمننامه. ویراستهی رحیم عفیفی، تهران: علمی و فرهنگی.
بانوگشسبنامه. (1382). مقدمه، توضیح و تصحیح روحانگیز کراچی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
پارسانسب، محمد و معنوی، مهسا. (1392). «تطور بنمایهی کلاغ از اسطوره تا فرهنگ عامه».
فرهنگ و ادبیات عامه، شمارهی 1، صص 71-92. Doi:
20.1001.1.23454466.1392.1.1.4.0
پرون، استیوارد. (1381). اساطیر رم. ترجمهی محمد حسین باجلان فرخی، تهران: اساطیر.
پورداوود، ابراهیم. (1320). «فروردین». ایران امروز. سال 3، شمارهی 1، صص 7-11.
جبّاره ناصرو، عظیم. (1396). گردآوری و بررسی روایتهای حماسی نقّالی منطقهی کوهمره سرخی. شیراز: تخت جمشید.
چهلامیرانی، لیلا و عربزاده، جمال. (1397). «تحلیل بازنمود زال، کودک اسطورهای(رهاشده) در نگارهی گفتار اندر داستان سام نریمان و زادن زال از شاهنامهی طهماسبی با رویکرد بینامتنیت».
هنرهای زیبا-هنرهای تجسمی. شمارهی1، دورهی4، صص 69-78. Doi:
10.22059/JFAVA.2018.233755.665813
حسامپور سعید و جبّاره ناصرو، عظیم. (1390). افسانهها و قصههای مردم کوهمره سرخی. شیراز: سیوند.
درویشیان، علی اشرف و خندانمهابادی، رضا. (1382). فرهنگ افسانههای مردم ایران. تهران: نشر کتاب و فرهنگ.
دوبوکور، مونیک. (1376). رمزهای زندهی جان. ترجمهی جلال ستاری، تهران: مرکز.
ذبیحنیا عمران، آسیه. (1385). «بررسی تطبیقی تراژدی زال، پهلوان اسطورهای ایران و کودکان رهاشده اساطیری جهان». نشریهی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بوعلی همدان، شمارهی 19، صص 37-54.
سامنامه. (1392). به تصحیح وحید رویانی. تهران: میراث مکتوب.
سرکاراتی، بهمن. (1385). سایههای شکارشده. تهران: طهوری.
سرلو، خوان ادوارد. (1389). فرهنگ نمادها. ترجمهی مهرانگیز اوحدی، تهران: دستان.
شریفیان، مهدی و اتونی، بهزاد. (1392). «پدیدارشناسی زن جادو (با تکیه بر شهریارنامه و شاهنامه)». ادبیات عرفانی و اسطورهشناختی، سال 9، شمارهی 32، صص 129-166.
شکورزاده، ابراهیم. (1346). عقاید و رسوم عامهی مردم خراسان. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
شوالیه، ژان و آلن گربران. (1377). فرهنگ نمادها. ترجمه و تحقیق سودابه فضایلی، تهران: جیحون.
شهرویی، سعید و همکاران(1400). «بررسی تطبیقی شخصیت زال و ایندره در شاهنامه و ریگودا».
پژوهشنامهی ادب حماسی، شمارهی 2، صص 147-167. Doi:
20.1001.1.23225793.1400.17.2.7.0
شیردل، زهرا و رحیمی، ابوالقاسم. (1396). «تحلیل اسطورهی کودک رهاشده در شاهنامه از دیدگاه روانشناسی یونگ».
زبان و ادب فارسی، شمارهی 246، صص 141-166. Doi:
20.1001.1.22517979.1396.70.236.7.1
طوسی، محمد بن محمود بن احمد. (1345). عجایب المخلوقات. به کوشش منوچهر ستوده، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
طومار شاهنامهی فردوسی. (1381). به کوشش احمد هاشمی و سیدمصطفی سعیدی، تهران: خوشنگار.
طومار کهن شاهنامهی فردوسی. (1390). به کوشش جمشید صداقتنژاد، تهران: دنیای کتاب.
طومار نقالی سامنامه. (1380). به کوشش حسین حسینی، تهران: نمایش.
فرامرزنامهی بزرگ. (1394). به کوشش ماریولین فان زوتفین- ابوالفضل خطیبی، تهران: سخن.
فردوسی، ابوالقاسم. (1386). شاهنامه. تصحیح جلال خالقی مطلق، تهران: مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی.
ـــــــــــ . (1394). شاهنامه. ج 3، پیرایش جلال خالقیمطلق، تهران: سخن.
فرهوشی، بهرام. (1346). جهان فرهوری. تهران: کاریان.
قائمی فرزاد و یاحقی، محمد جعفر. (1388). «اسب؛ پرتکرارترین نمادینهی جانوری در شاهنامه و نقش آن در تکامل کهنالگوی قهرمان».
زبان و ادب پارسی. شمارهی 42، صص 9-26. Doi:
10.22054/LTR.2010.6517
قبادی، حسینعلی و هوشنگی، مجید. (1388). «نقد و بررسی روانکاوانهی شخصیت زال از نگاه آلفرد آدلر». نقد ادبی، سال 2، شمارهی7، صص 91-119.
قزوینی، زکریا. (1340). عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات. به کوشش نصرالله سبوحی، تهران: کتابخانه و چاپخانه مرکزی.
قلیزاده، خسرو. (1388). فرهنگ اساطیر ایرانی. تهران: کتاب پارسه.
کریستنسن، آرتور. (1355). آفرینش زیانکار در روایات ایرانی. تبریز: دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی تبریز.
کوسج، شمسالدین محمد. (1387). برزونامه (بخش کهن). تصحیح اکبر نحوی، تهران: میراث مکتوب.
مارزلف، اولریش. (1372). طبقهبندی قصههای ایرانی. ترجمهی کیکاووس جهانداری، تهران: سروش.
محمدی، ابراهیم. (1384). «زروان، زال و شخصیتهای میانه در حماسهی فردوسی».
زبان و ادب پارسی دانشگاه علامه طباطبایی، شمارهی 23، صص 108-122. Doi:
10.22054/LTR.2005.6293
محمدی بدر، نرگس و نورالدینیاقدم، یحیی. (1394). «کهنالگوی پرورش شخصیتهای اساطیری توسط حیوانات و موجودات اسطورهای». پژوهشنامه ادب حماسی، سال 11، شمارهی 19. صص 179-196.
مختاری غزنوی، عثمانبن عمر. (1377). شهریارنامه. به تصحیح غلامحسین بیگدلی، تهران: پیک فرهنگ.
مسکوب، شاهرخ. (1381). تن پهلوان و روان خردمند. تهران: طرح نو.
نظری، ماه. (1398). «تجلی خدای بیکرانه (زروان) در شاهنامه و شخصیت زال». پژوهشنامهی نقد ادبی و بلاغت، سال 8، شمارهی1، صص 237-254.
ویدنگرن، گئو. (1381). جهان معنوی ایرانی از آغاز تا اسلام. ترجمهی محمود کندری، تهران: میترا.
هال، جیمز. (1387). فرهنگ نگارهای نمادها در شرق و غرب. ترجمهی رقیه بهزادی، تهران: فرهنگ معاصر.
هفت لشکر. (1377). تصحیح مهران افشاری و مهدی مداینی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
یاحقی، محمدجعفر. (1386). فرهنگ اساطیر و داستانوارهها در ادبیات فارسی. تهران: فرهنگ معاصر.
یاحقی، محمد جعفر و براتی، محمدرضا. (1386). «فرجام زال». پیک نور، سال 5، شمارهی 3، صص 3-12.
Ferber, M. (2007). A dictionary of literary symbols, Cambridge university press, New York.
Donaldson, B. A. (1938). The Wild Rue. London: luzac.