قرآن کریم. (1392). ترجمه‌ی مهدی الهی‌قمشه‌ای، تهران: پیام عدالت.
افراشی، آزیتا و همکاران. (1391). «بررسی تطبیقی استعاره‌های مفهومی جهتی در زبان‌های اسپانیایی و فارسی». جستارهای زبانی، شماره‌ی 12، صص 1-23.
ـــــــــــــــــــــــــ. (1394). «استعاره‌های مفهومی در زبان فارسی؛ تحلیلی شناختی و پیکره‌مدار». زبان‌شناخت، سال 6، شماره‌ی 2، صص 39-62.
الیاده، میرچا. (1362) چشم‌اندازهای اسطوره. ترجمه‌ی جلال ستاری، تهران: توس.
امین‌پور، قیصر. (1386) شعر و کودکی. تهران: مروارید.
برن، لوسیلا و همکاران. (1399). جهان اسطوره‌ها1. ترجمه‌ی عباس مخبر، تهران: مرکز.
بیلکسر، ریچارد. (1384). اندیشه یونگ. ترجمه‌ی حسین پاینده، تهران: طرح نو.
چندلر. دانیل. (1387) مبانی نشانه‌شناسی. ترجمه‌ی مهدی پارسا، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی.
ساغروانیان، جلیل. (1361) «تضاد معنایی». فرهنگ اصطلاحات زبان‌شناسی. مشهد: نما.
سجودی، فرزان و قنبری، زهرا. (1391). «بررسی معناشناختی استعاره زمان در داستان‌های کودک به زبان فارسی (گروه‌های سنی «الف»، «ب» و «ج»)». نقد ادبی، سال 5. شماره‌ی 19، صص 135-156.
سرحدی، فاطمه و مهربان، جواد. (1398). «بررسی تقابل‌های دوگانه در مثنوی‌های عاشقانه لیلی و مجنون و خسرو و شیرین نظامی». زیبایی‌شناسی ادبی، سال 18، شماره‌ی 44، صص 38-1.
سلیمی، حسین. (1388). «استفاده از داستان برای پرورش اندیشیدن». تعلیم و تربیت استثنایی، شماره‌ی 98 و 99، صص 36-44.
شعیری، حمیدرضا. (1396). مبانی معنا‌شناسی نوین. تهران: سمت.
شمیسا، سیروس. (1377). فرهنگ اشارات ادبیات فارسی، ج 1، تهران: فردوس.
ـــــــــــــــ . (1400). اساطیر و اساطیرواره‌ها. تهران: هرمس.
شیخ‌رضایی، حسین. (1388).«اخلاق، استعاره و بازی». روش‌شناسی علوم انسانی، سال 15، شماره‌ی61، صص143- 168.
صحابی، حکیمه و همکاران. (1400). «استعاره‌های شناختی: اساس فانتزی در افسانه‌های کودکانه (بررسی موردی قصّه‌های صمد بهرنگی)». ادبیات داستانی، دوره‌ی 10، شماره‌ی 3، صص 45-59.
صفوی، کورش. (1392). درآمدی بر معنی‌شناسی. تهران: سورۀ مهر.
صفوی، کورش و رمضان‌خانی، مریم. (1397). «صوری‌سازی رابطه‌ی مفهومی تقابل معنایی در سطح واژه از دیدگاه زبان‌شناسی ریاضی». زبان‌پژوهی دانشگاه الزهرا (س)، سال 10، شماره‌ی 29، صص 193- 217.
طاقدیس، سوسن. (1397). سایه‌ای که سر نداشت، دم نداشت، تن هم نداشت. تهران: پیدایش.
ــــــــــــــــ. (1387) ته ته ته چاه. تهران: سروش.
ظاهری‌عبده‌وند، ابراهیم. (1400). «انسان‌انگاری (تشخیص) طبیعت در شعر کودک براساس دیدگاه لیکاف و جانسون». مطالعات ادبیات کودک، سال 12، شماره‌ی 2، صص 207- 232.
فردوسی، ابوالقاسم. (1388). شاهنامه فردوسی. تصحیح برتلس، با مقدمه‌ی محمد ابراهیم باستانی‌پاریزی، تهران: علمی.
فروم، اریش. (1366). دل آدمی و گرایشش به خیر و شر. ترجمه‌ی گیتی خوشدل، تهران: نشر نو.
کربلایی صادق، مهناز و ربیع‌پور، مهسا. (1401). «بررسی مقابله‌های مفهومی شادی و ترس در ادبیات نوجوان در دو زبان فارسی و اسپانیایی: رویکردی شناختی». جستارهای زبانی، شماره‌ی 1، صص 493- 523.
کوچش، زلتن. (1393). مقدمه‌ای کاربردی بر استعاره. ترجمه‌ی شیرین پورابراهیم، تهران: سمت.
لیکاف، جرج، و جانسون، مارک. (1397) استعاره‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنیم. ترجمه‌ی هاجر آقاابراهیمی، تهران: علم.
لاینز، جان. (1391). درآمدی بر معنی‌شناسی زبان. ترجمه‌ی کورش صفوی، تهران: نشر علمی.
مولوی، جلال‌الدین. (1386). کلیات شمس. براساس چاپ بدیع‌الزمان فروزان‌فر، تهران: هرمس.
ــــــــــــــــــ. (1396). مثنوی معنوی. ج 1، به تصحیح محمدعلی موحد، تهران: هرمس.
هنری هوک، ساموئل. (بی‌تا). اساطیر خاورمیانه. ترجمه‌ی علی اصغر بهرامی و فرنگیس مژده‌پور، تهران: روشنگران.
)