بررسی نقش و کارکرد راوی اول شخص در شعر روایی کودک

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشگاه خلیج فارس بوشهر

چکیده

راوی اول شخص، راوی «درونداستانی» است و خود یکی از شخصیتهای داستان- که درگیر حوادث داستانی است- به شمار میرود. این راوی، گاه قهرمان داستان و گاه شاهد ماجراهاست. «صدا»ی اصلی و غالب در روایت اول شخص، صدای راوی است. همچنین «کانونیگر» اصلی این نوع روایت نیز خود راوی به شمار میرود. بررسی کارکردهای راوی اول شخص در شعر  روایی کودکان گروه سنی الف، نشان از قابلیتها و امکانهای بسیار این شیوهی روایت در شعر کودک دارد. استفاده از راوی اول شخص در شعر کودکان گروه سنی الف، تأثیرات تربیتی و آموزشی این اشعار را افزایش میدهد. البته به کارگیری این نوع راوی، به دلیل ظرافتهای کاربرد «صدا» و «کانونیگر» کودک گروه سنی الف، کار دشواری است و باید به دقت انجام گیرد. بررسی دو مجموعه شعر از ناصر کشاورز و مصطفی رحماندوست، بسامد بالای کاربرد راوی اول شخص را در شعر این گروه سنی، تأیید میکند. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

 The Role and the Function of First Person Narrator In Children’s Narrative Poems

نویسنده [English]

  • Leila Rezaei
Khalije Fars University
چکیده [English]

 
 

Rezaei*

Persian Gulf University of Boushehr
 
Abstract
First person narrator is homodiegetic (one of the story's characters). This narrator is the protagonist or a witness and its voice is the main voice in the narrative. In first person narratives, the main focalizer is the narrator, too. A study of first person narratives in pre-school children's narrative poems proves the potentials of this narrative type; the use of first person narrative in pre-school children poems multiplies their educational effects. Choosing this kind of narrative has to be done carefully due to the nuances of voice and focalization. An analysis of two collections of Naser Keshavaz and Mostafa Rahmandoost shows the high frequency of this usage.  
 
 
 
*  Assistant Prof. in  Persian Language & Literature,  leili.rezaei@gmail.com

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Child
  • First person narrator, Focalizer
  •  Narrative Poem
  • Voice
حکیمی محمود و کاموس، مهدی. (1384). مبانی ادبیات کودک و نوجوان. تهران: آرون.
خلیلی‌جهانتیغ، مریم و رحیمی، صغری. (1390). «مشابهت​ها و تفاوت​های داستان کودک و بزرگسال»، پژوهش‌نامهی زبان و ادبیات فارسی، سال 3، شماره​ی 9: صص 138- 109. 
رحماندوست، مصطفی. (1376). زیباتر از بهار. تهران: مدرسه.
کشاورز، ناصر. (1386). شعرهای شیرین برای بچهها (آب، بابا، ماما). تهران: قدیانی (کتاب​های بنفشه)
محمدی، محمدهادی. (1378). روش‌شناسی نقد ادبیات کودکان. تهران: سروش.
Fludernik, Monika. (2009). An Introduction to Narratology. Translated from the German by Patricia Häusler-Greenfield and Monika Fludernik, Routledge, New York.
Frye, Joanne S. (1986). Living Stories, Telling Lives: Woman and the Novel in ContemporaryExperience. Ann Arbor: U of Michigan P
Genette, Gérard. (1980 [1972]). Narrative Discourse. Trans. Jane E. Lewin. Oxford: Blackwell.
Jahn, Manfred. (2005). Narratology: A Guide to the Theory of Narrative. English Department, University of Cologne.
Jakobson, Roman. (1960). "Linguistics and Poetics". In Sebeok, Thomas E., ed. Style in Language. Sebeok. Cambridge, Mass: M.I.T. PP. 350-377.
Lanser, Susan Sniader. (1981). The Narrative Act: Point of View in Prose Fiction. Princeton: Princeton UP.
 Rimmon-Kenan, Shlomith. (1983). Narrative Fiction: Contemporary Poetics. London: Methuen.