مقالهی حاضر برای اینکه نشان دهد برنامهی «فلسفه برای کودکان»، می‌تواند برای رسیدن به هدف عمده‌ی خویش یعنی دستیابی به استقلال از داستان‌های موجود در ادبیات کودک بهره گیرد، به تحلیل محتوایی از نوع تأملی یا فکری چند داستان در این گستره پرداخت. یافتههای پژوهش نشان داد، آثار یاد شده به خوبی می‌توانند به یاری برنامهی «فلسفه برای کودکان» بشتابند و نیازهای آنان را پاسخ گویند؛ همچنین مشخص شد که همانندیهای بسیاری میان دیدگاههای مرتضی خسرونژاد، ماریا نیکولایوا و برونو بتلهایم با یافتههای این تحقیق وجود دارد. واژه‌های کلیدی:
گال، مردیت، والتر بورگ، و جویس گال. (1383). روشهای تحقیق کمی و کیفی در علوم تربیتی و روانشناسی. ترجمهی احمدرضا نصر، حمیدرضا عریضی و دیگران. ج2. تهران: دانشگاه شهید بهشتی و سمت.
مالو، هکتور. (1376). باخانمان. ترجمهی محمد قاضی. تهران: انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
میرشاهی، آیدا. (1381). «امیل، مسافر پیکار آرزو».فرهنگ توصیفی شخصیتهای نوجوانان. فریدون عموزاده خلیلی و گروهی از نویسندگان و پژوهش‌گران. ج1. تهران: آفتابگردان.
ویتلی، دنیس. (1372). روانشناسی پیروزی. ترجمهی علی شقایق. تهران: کویر.
نیکولایوا، ماریا. (1387). «بزرگ شدن: دو راهی ادبیات کودک». ]ترجمهی غزال بزرگمهر[؛ در دیگرخوانیهای ناگزیر. به کوشش مرتضی خسرونژاد. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
Maykut, P. & orhouse, R. (1995). Beginning Qualitative Research. London: Falmer Press
Winch, C., J.Gingle. (1999). Key Concepts in the Philosophy of Education. London: Routledge.
ابتدای صفحه