آدرنو، تئودور؛ هورکهایمر، ماکس. (1382). صنعت فرهنگ سازی. ویراستار سایمون دیورینگ، ترجمه‌ی مراد فرهادپور، تهران: تلخون.
آفرین، فریده. (1399). «معناکاویِ اثر ورود مسیح به بروکسل: شمایل مسیحی یا سرپیچی از آن؟». مطالعات فرهنگ، شماره‌ی52، صص223-250.
آقابابایی‌خوزانی، زهرا و همکاران. (1400). «کاربست مؤلفه های ادبیات مرزی در دو داستان زیبا صدایم کن و دنی قهرمان جهان». مطالعات ادبیات کودک، سال12، شماره‌ی1، صص 23-54.
آلن، گراهام. (1380). بینامتنیت. ترجمه‌ی پیام یزدانجو، تهران: مرکز.
ایستوپ، آنتونی. (1388). ناخودآگاه. ترجمه‌ی شیوا رویگریان، تهران: مرکز.
ایوتادیه، ژان. (1390). نقد ادبی در قرن بیستم. ترجمه‌ی مهشید نونهالی، تهران: نیلوفر.
بارکر، کریس. (1387). مطالعات فرهنگی. مترجمان مهدی فرجی و نفیسه حمیدی، تهران: پژوهشکده‌ی مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
برت، استل. (1397). کریستوا در قابی دیگر. ترجمه‌ی مهرداد پارسا، تهران: شوند.
بودریار، ژان. (1386). «فرهنگ رسانه‌های گروهی». ترجمه‌ی شیده احمدزاده، ارغنون، شماره‌ی 19، صص84-124.
بوردیو، پیر. (1387). درباره‌ی تلویزیون و سلطه‌ی ژورنالیسم. ترجمه‌ی ناصر فکوهی، تهران: آشیا.
پاینده، حسین. (1397). نظریه و نقد ادبی. تهران: سمت.
پین، مایکل. (1380). لکان، دریدا، کریستوا. ترجمه‌ی پیام یزدانجو، تهران: مرکز.
تودوروف، تزوتان. (1388). بوطیقای نثر. ترجمه‌ی انوشیروان گنجی‌پور، تهران: نی.
جامعی، نوید و همکاران. (1400). «پژوهشی در نقاشی‌های هنرمندان زن دهه‌ی نود ایران به میانجیِ مفهوم مازاد معنا در نظم نشانه‌ایِ ژولیا کریستوا». مبانی نظری هنرهای تجسمی، شماره‌ی11، صص 90-104.
حسن‌زاده، فرهاد. (1394). زیبا صدایم کن. تهران: کانون پرورش فکری.
دبور، گی. (1399). جامعه‌ی نمایش. ترجمه‌ی بهروز صمدی، تهران: آگه.
رنجبر، محمود. (1397). «تحلیل رئالیسم انتقادی شخصیت پروبلماتیک در رمان زیبا صدایم کن». نقد و نظریه ادبی، شماره‌ی2، صص 99-119.
سجودی، فرزان. (1387). درآمدی بر نشانه‌شناسی خوراک. مجموعه مقالات خوراک و فرهنگ، به‌کوشش علیرضا حسن‌زاده، تهران: مهر نامگ و پژوهشکده‌ی مردم‌شناسی.
سلدن، رامان؛ ویدوسون، پیتر. (1377). راهنمای نظریه‌ی ادبی معاصر. ترجمه‌ی عباس مخبر، تهران: طرح نو.
شایگان، داریوش. (1371). بت‌های ذهنی و خاطره ازلی. تهران: امیرکبیر.
شیخ‌‌حسینی، زینب؛ پوریزدان‌پناه، آرزو. (1400). «تحلیل خواننده‌ی درون متن در رمان زیبا صدایم کن و هستی». مطالعات ادبیات کودک، سال12، شماره‌ی2، صص181-206.
صدیقی، مصطفی. (1395). «صورت‌بندی جاودانگی در خوانش اسطوره‌ای ادبیات». مطالعات ادبیات روایی، سال۲، شماره‌ی۱، صص 89-110
فاضلی، نعمت‌الله. (1393). کافی‌شاپ و زندگی شهری. تهران: نیسا.
فتح‌زاده، حسن؛ دارابی، مرضیه. (1398). «طرح ایده‌ی تن سیاست براساس اندیشه‌های کریستوا». پژوهش‌های فلسفی، شماره‌ی 27، صص258-272.
فکوهی، ناصر. (1383). انسان‌شناسی شهری. تهران: نی.
فیروزی، آزیتا؛ اکبری، مجید. (1394). «مفهوم سرپیچی در فلسفه‌ی ادبیات کریستوا». شناخت، ش1/72، صص215- 229.
کرس‌مر، کارولین. (1387). فمینیسم و زیبایی‌شناسی. ترجمه‌ی افشنگ مقصودی، تهران: گل‌آذین.
کریستوا، ژولیا. (1374). زمان زنان. مجموعه‌ی مقالات سرگشتگی نشانه‌ها، گزینش مانی حقیقی، تهران: مرکز.
ـــــــــــــ. (1395). ملیت‌هایی بدون ملی‌گرایی. ترجمه‌ی مهرداد پارسا، تهران: شوند.
ـــــــــــــ. (1396الف). زندگی روایت است. ترجمه‌ی مهرداد پارسا، تهران: شوند .
ـــــــــــــ. (1396ب). در آغاز عشق بود. ترجمه‌ی مهرداد پارسا، تهران: شوند.
ـــــــــــــ. (1397). مارسل پروست و ادراک زمان. ترجمه‌ی بهزاد برکت، تهران: دمان.
ـــــــــــــ. (1398). فردیت اشتراکی. ترجمه‌ی مهرداد پارسا، تهران: روزبهان.
ـــــــــــــ. (1399الف). خودم را می‌سفرم. ترجمه‌ی توفان گرکانی، تهران: قطره.
ـــــــــــــ. (1399ب). علیه افسردگی ملی. ترجمه‌ی مهرداد پارسا، تهران: شوند.
کوپر، کلیر. (1384). خانه همچون نمادی از خود، مبانی فلسفی و روان‌شناختی فضا. گزیده و ترجمه‌ی آرش ارباب‌جلفایی، تهران: خاک.
گرین، کیت؛ لبیهان، جیل. (1383). درسنامه‌ی نظریه و نقد ادبی. ویراستار حسین پاینده، تهران: روزنگار.
لچت، جان. (1377). پنجاه متفکر بزرگ معاصر. ترجمه‌ی محسن حکیمی، تهران: خجسته.
مسکوب، شاهرخ. (1382). «زمان و سرنوشت در شاهنامه». بایا، سال1، دوره‌ی2، شماره‌ی 6، 7، 8، صص 13-29.
مک‌آفی، نویل. (1385). ژولیا کریستوا. ترجمه‌ی مهرداد پارسا، تهران: مرکز.
مکاریک، ایرناریما. (1384). دانش‌نامه‌ی نظریه‌های ادبی معاصر. ترجمه‌ی مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: آگه.
ملپس، سایمون؛ ویک، پاول. (1394). درآمدی بر نظریه‌ی انتقادی. ترجمه‌ی گلناز سرکارفرشی، تهران: سمت.
نوربری شولتز، کریستیان. (1387). مفهوم سکونت. تهران: آگه.
وو، پاتریشیا. (1390). فراداستان. ترجمه‌ی شهریار وقفی‌پور، تهران: چشمه.
)
