Making Computer games based on long Iranian folk tales (Case Study of Qahraman e Qatel, The killer Hero)

Document Type : Research Paper

Authors

1 Kharazmi University

2 Tarbiat Modares University

Abstract

 
 

Taheri Ghal-e Now*              H. Zolfaghari**    

            Kharazmi University            Tarbiat Modarres University  

Bagheri***

Kharazmi  University
 
Abstract
Computer games have an important role in children’s and teenagers’ leisure time all over the world. Since producers and directors of such games are mostly American and European, these games contain ethical and cultural values most of which are not compatible with ours. Thus producing computer games based on our culture and values for our young population is an undeniable necessity. A large part of Iranian literature including epic, didactic, mystical and folkloric texts have a remarkable potential to be used in films, theatre, animation and computer games. Thus Iranian youth will become familiar with their rich heritage of classical masterpieces and folklore. This paper discusses computer games and their importance, advantages and disadvantages, and introduces one interesting sample of a game, Qahraman e Qatel, (The Killer Hero). This game is based on an Iranian folk tale; its narrative technique, characterization, setting, sound effects, various actions, fantastic scenery, weapons, dialogues, suspense and episodic scenes show how effectively such classical stories can be turned into computer games.
 
 
 
* MA in Persian language & literature, zahrataheri23@gmail.com
** Assistant Professor of Persian language & literature, zolfagari_hasan@yahoo.com
*** Assistant Professor of Persian language & literature, bagheri1385@yahoo.com

Keywords


اته، کارل هرمان. (1356). تاریخ ادبیات­فارسی. ترجمه‌ی صادق رضازاده­شفق، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
اسداللهی، رضا. (1384). «بازی‎های رایانه‏ای مربیان نسل فردا». رهآورد نو، شماره‌ی 13، صص36-42.
اسماعیلی، حسین. (1380). ابومسلم‌نامه. تألیف ابوطاهر طوسوسی، تهران: معین.
آسابرگر، آرتور. (1380). روایت در فرهنگ عامیانه، رسانه و زندگی. ترجمه‌ی محمدرضا لیروای، تهران: سروش.
آیتی، عبدالحمید. (1345). «داراب نامه طرسوسی». راهنمای کتاب، سال 9، شماره‌ی 4، صص 421-422.
براهنی، رضا. (1368). قصه‌نویسی. تهران: البرز.
بیغمی، محمد. (1388). فیروزشاه‌نامه. ج3، به‌کوشش ایرج افشار و مهران افشاری، تهران: چشمه.
پورمحسنی، فرشته و دیگران. (1383). «تأثیر بازی‎های رایانه‎ای بر توانایی چرخش ذهنی نوجوانان».  تازههای علوم شناختی، شماره‌ی 23-24، صص 75-84.
تفضلی‌فرد، لادن. (1385) «اهمیت طبقه‎بندی بازی‎های رایانه‎ای». کتاب ماه کودک و نوجوان، شماره‌ی 109- 111، صص 41-42.
جلالی، علی اکبر و ائلدار محمدزاده صدیق. (1384) «کارآفرینی از راه بازی». همشهری، به نقل از سایت،scict.ir ، Jun 17, 2007.
حبیبی، شهاب. (1385). اصول ساخت و طراحی بازیهای کامپیوتری. تهران: موسسه‌ی فرهنگی هنری دیباگران تهران.
حموی، یاقوت بن عبدالله. (1408). معجم الادباء. بیروت: دارإحیاء التراث العربی.
داد، سیما. (1375). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.
دایره‌المعارف بزرگ اسلامی. (1370). ذیل ابوطاهر طرسوسی، زیر نظر موسوی بجنوردی، تهران.
دقیقیان، شیرین دخت. (1371). منشأ شخصیت در ادبیات داستانی. بی‎جا.
دوران، بهناز. (1383). «بازی‎های رایانه‌ای دو دهه پژوهش، دو کتاب به زبان فارسی».  کتاب ماه علوم اجتماعی، شماره‌ی 84، صص22-26.
ذوالفقاری، حسن و محبوبه حیدری. (1391). ادبیات مکتبخانه­ای  ایران. تهران: رشد آوران.
طرسوسی، ابوطاهر. (1270ق.). قهرمان قاتل. کاتب محمد جعفر گلپایگانی، تهران: مصور.
ـــــــــــــــــ. (بی‌تا). قهرمان قاتل. چاپ سنگی.
ـــــــــــــــــ. (1380). ابومسلم نامه. به‌کوشش حسین اسماعیلی، تهران: معین.
کریم پور، میثم. (1386). «بازی چگونه ساخته می‏شود». تهران امروز.
محجوب، محمدجعفر. (1382). ادبیات عامیانه‌ی ایران. به‌کوشش حسن‌ ذوالفقاری، تهران: چشمه.
مشار، خان بابا. (1340). فهرست کتاب‌های چاپی فارسی (6 جلد). تهران: مؤلف.
میرصادقی، جمال. (1386). ادبیات داستانی. تهران: سخن.
یونسی، ابراهیم. (1365). هنر داستان‌نویسی. تهران: سهروردی.