خسرونژاد، مرتضی. (۱۳۸۷). «درآمد دوم: نقد و نظریهی ادبیات کودک در ایران؛ موقعیت، ویژگیها، ضرورتها»، در دیگرخوانیهای ناگزیر؛ رویکردهای نقد و نظریهی ادبیات کودک. بهکوشش مرتضی خسرونژاد. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان. صص۴۱-۶۷.
زرین کوب، عبدالحسین. (۱۳۷۲). «تعریف نقد ادبی». دستیافتنی در
ساروخانی، باقر. (۱۳۷۷). روشهای تحقیق در علوم اجتماعی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
سلیانی، عاطفه. (۱۳۸۷). روششناسی نقد ادبیات کودکان. دستیافتنی در
صادقی مرشت، هدی. (۱۳۸۷). نقد ادبی چیست؟. دستیافتنی در
فلیک، اووه. (۱۳۸۷). درآمدی بر تحقیق کیفی. ترجمهی هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
کریپندورف، کلوس. (۱۳۸۳). تحلیل محتوا؛ مبانی روششناسی. ترجمهی هوشنگ نایبی. تهران: نشر نی.
کستنر، اریش. (۱۳۵۶). خواهران غریب. ترجمهی علی پاکبین، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
گال، مردیت دامین و همکاران. (۱۳۸۲). روشهای تحقیق کمی و کیفی در علوم تربیتی و روانشناسی. ترجمهی احمد نصر و همکاران، ج۲، تهران: سمت؛ مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی.
گرین، ویلفرد و همکاران. (۱۳۷۶). مبانی نقد ادبی. ترجمهی فرزانه طاهری، تهران: نیلوفر.
محمدی، محمدهادی. (۱۳۷۸). روششناسی نقد ادبیات کودکان. تهران: سروش.
محمدی، مهدی. (۱۳۹۲). «تحقیقات تحلیل محتوا در ادبیات کودکان و نوجوانان ایران از سال ۱۳۵۳ – ۱۳۹۰». تحقیقات اطلاعرسانی و کتابخانههای عمومی، ش۱، پیاپی۷۲، صص۱۱۱-۱۳۳.
مکتبیفرد، لیلا و یزدان منصوریان. (۱۳۹۱). «تبارشناسی پژوهشهای ادبیات کودکان از منظر روششناختی». مطالعات ادبیات کودک، س۳، ش۱، صص۱۳۷-۱۵۲.
هال، ورنان. (۱۳۷۹). تاریخچهی نقد ادبی. ترجمهی احمد همتی، تهران: روزنه.
Patton, Michael Quinn. (2002). Qualitative research & Evaluation Methods.thousand Oaks, Calif, :Sage publication.