آریان‌پور، منوچهر و همکاران. (۱۳۸۵). فرهنگ انگلیسی به فارسی. تهران: جهان رایانه.
آلستون، ویلیام.پی. (۱۳۸۱). فلسفه‌ی زبان. ترجمه‌ی احمد ایران‌منش و احمدرضا جلیلی. تهران: دفتر نشر و پژوهش سهروردی.
احمدی، احمد. (۱۳۶۴). اصول و روش‌های تربیت در اسلام. تهران: واحد فوق برنامه‌ی بخش فرهنگی جهاد دانشگاهی.
احمدی، بابک. (۱۳۷۵). ساختار و تأویل متن. ج۱. تهران: مرکز.
اندرسن، هانس کریستین. (۱۳۸۰). دختر باغ آرزو. ترجمه‌ی اسدالله شعبانی، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
باهنر، ناصر. (۱۳۸۸). آموزش مفاهیم دینی همگام با روان‌شناسی رشد. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
برک، لورا. (۱۳۸۵). روان‌شناسی رشد؛ از لقاح تا کودکی. ترجمه‌ی یحیی سیدمحمدی، تهران: ارسباران.
بهشتی، محمد. (۱۳۷۹). آرای دانشمندان مسلمان در تعلیم‌وتربیت. ج۲، تهران: سمت.
پورنامداریان، تقی. (۱۳۶۴). رمز و داستان‌های رمزی در ادب فارسی. تهران: علمی و فرهنگی.
پیاژه، ژان و سیمون پیر هانری. (۱۳۶۹). روان‌شناسی کودک و اصول تربیتی جوانان. ترجمه‌ی عنایت‌الله شکیباپور، تهران: کتاب‌فروشی نیما.
پیرحیاتی، محمد. (۱۳۸۵). مقدمه‌ای بر اساطیر. تهران: دفتر نشر و پژوهش سهروردی.
چدویک، چارلز. (۱۳۷۵). سمبولیسم. ترجمه‌ی مهدی سبحانی. تهران: مرکز.
حنیف،محمد. (۱۳۸۲). «تعریف قصه‌گویی». کتابماه کودکونوجوان، شماره ۷۵، صص۱۰۴-۱۰۶.
خلجی، حسن. (۱۳۹۱). «بررسی تأثیر تربیتی قصه‌های قرآنی در تربیت دینی کودکان». پژوهش‌نامه‌ی تربیت تبلیغی، شماره۱، صص۹۷-۱۱۶.
داد، سیما. (۱۳۷۵). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.
دهقان، نرگس و همکاران. (۱۳۹۰). «مقایسه‌ی تطبیقی مفهوم عروج در مشترکات معنایی کهن‌الگو با کالبد معماری». مطالعات تطبیقی هنر، سال۱، شماره۲، صص۸۷-۱۰۱.
زرگر امینی، غزال. (۱۳۸۷). «نگاهی کوتاه به قصه و قصه‌های عامیانه». رودکی، شماره۲۲، صص۲۸-۳۴.
شعبانی، حسن. (۱۳۷۱). مهارت‌های آموزشی و پرورشی. تهران: سمت.
شعبان‌نژاد، افسانه. (۱۳۸۱). من و خواب جنگل.تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
ــــــــــــــــ . (۱۳۸۷). هاجستم و واجستم. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
شمیسا، سیروس. (۱۳۸۶). فرهنگ تلمیحات؛ اشارات اساطیری، داستانی، تاریخی و مذهبی در ادبیات فارسی. تهران: میترا.
شوالیه، ژان و آلن گربران. (۱۳۸۸).فرهنگ نمادها. ج۱، 2، 3، 4 و 5، ترجمه‌ی سودابه فضائلی. تهران: جیحون.
عبداللهی، منیژه. (۱۳۸۱). فرهنگ‌نامه‌ی جانوران در ادب فارسی؛ بر پایه‌ی واژه‌شناسی، اساطیر، باورها، زیباشناسی و... . ج۲. تهران: پژوهنده.
عطاران، محمد. (۱۳۶۸). آرای مربیان بزرگ مسلمان درباره‌ی تربیت کودک. تهران: دفتر امور کمک‌آموزشی و کتابخانه‌ها.
کشاورز، ناصر. (۱۳۸۰). فرشته‌ای از آسمون. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
ــــــــــــ . (۱۳۸۵). گنجشک و پروانه. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
کیانوش، محمود. (۱۳۸۹). جم‌جمک. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
محمدی، مهدی و همکاران. (۱۳۸۹). «نقش ادبیات در شکل‌گیری شخصیت کودکان و نوجوانان با تأکید بر گرایش‌های دینی و اخلاقی».
تربیت اسلامی، سال۵، شماره۱۰، صص۱۰۱-۱۲۰.
میرصادقی، جمال. (۱۳۷۶). عناصر داستان. تهران: سخن.
ناظمی، یحیی. (۱۳۸۵). ادبیات کودکان رویکردی بر قصه‌گویی و نمایش خلاق. تهران: چاپار.
نوری طبرسی، حسین. (۱۴۰۸). المستدرک الوسایل و مستنبط المسایل. بیروت: مؤسسه‌ی آل‌البیت لاحیاء التراث.
هال، جیمز. (۱۳۹۲). فرهنگ نگاره‌ای نمادها در هنر شرق و غرب. ترجمه‌ی رقیه بهزادی، تهران: فرهنگ معاصر.
یاحقی، محمدجعفر. (۱۳۹۱). فرهنگ اساطیر و داستان‌واره‌ها در ادبیات فارسی. تهران: فرهنگ معاصر.
یونسی، ابراهیم. (۱۳۸۶). هنر داستان‌نویسی. تهران: نگاه.
یونگ، کارل گوستاو. (۱۳۷۷). انسان و سمبول‌هایش. ترجمه‌ی محمود سلطانیه، تهران: جامی.
)
