آلن، گراهام. (۱۳۸۰). بینامتنیت. ترجمه‌ی پیام یزدانجو، تهران: مرکز.
اونز، دیلن. (۱۳۸۶). فرهنگ مقدماتی اصطلاحات روان‌کاوی لکان. ترجمه‌ی مهدی پارسا، تهران: گام نو.
تودورف، تزوتان. (۱۳۷۷). منطق گفتگویی میخاییل باختین. ترجمه‌ی داریوش کریمی، تهران: مرکز.
پاشایی، روشنک. (۱۳۸۸). «فراداستان، زبان انگیزش و تفکر در ادبیات کودکان ایران». نقد زبان و ادبیات خارجی، ش۲، صص1-17.
پارسایی، حسن. (۱۳۸۹). «خرده‌روایت‌ها در چنبره‌ی زبان؛ نقد و بررسی عقرب‌های کشتی بمبک». کتاب ماه کودک و نوجوان، ش۱۵۳، صص11- 15.
پرینس، جرالد. (۱۳۹۱). روایت‌شناسی: شکل و کارکرد روایت. ترجمه‌ی محمد شهبا، تهران: مینوی خرد.
حجوانی، مهدی. (۱۳۸۴). «اگر کودک درون آن‌لاین باشد؛ بحثی در حد و مرز مخاطب‌شناسی». کتاب ماه کودک و نوجوان، ش۹۶، صص۱۵۳و۱۵۴.
حسن‌زاده، فرهاد. (۱۳۸۲). همان لنگه‌کفش بنفش. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
ــــــــــــــ . (۱۳۸۸الف). آقارنگی و گربه‌ی ناقلا یا این‌جوری بود که اون‌جوری شد. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
ــــــــــــــ . (۱۳۸۸ب). دیو دیگ به سر یا این‌جوری بود که اون‌جوری شد. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
ــــــــــــــ . (۱۳۹۰). پی‌تی‌کو، پی‌تی‌کو و دو داستان دیگر. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
چمبرز، ایدن. (۱۳۸۷). «خواننده‌ی درون کتاب»، در دیگرخوانی‌های ناگزیر؛ رویکردهای نقد و نظریهی ادبیات کودک. به‌کوشش مرتضی خسرونژاد، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، صص115-۱۵۲.
خسرونژاد، مرتضی. (۱۳۸۹). معصومیت و تجربه؛ درآمدی بر فلسفه‌ی ادبیات کودکان. تهران: مرکز.
ریمون‌کنان، شلومیت. (۱۳۸۷). روایت داستانی؛ بوطیقای معاصر. ترجمه‌ی ابوالفضل حری، تهران: نیلوفر.
زایپس، جک. (۱۳۸۷). «چرا ادبیات کودک وجود ندارد»، در دیگرخوانی‌های ناگزیر؛ رویکردهای نقد و نظریهی ادبیات کودک. به‌کوشش مرتضی خسرونژاد، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، صص261-288.
زند کریمی، شتاو. (۱۳۹۲). کاربرد فرازبان در روایت‌پردازی کودکانه‌ی فرهاد حسن‌زاده. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد دانشگاه کردستان.
سنت، ریچارد. (۱۳۹۱). اقتدار. ترجمه‌ی باقر پرهام، تهران: پردیس دانش.
سیدآبادی، علی‌اصغر. (۱۳۸۵). عبور از مخاطب‌شناسی سنتی. تهران: فرهنگ‌ها.
صاحبان زند، سجاد. (۱۳۸۳). «سفر ادیسه‌وار یک لنگه‌کفش؛ نگاهی به چند اثر از فرهاد حسن‌زاده». پژوهشنامه‌ی ادبیات کودکان و نوجوانان، ش۳۷، صص200-223.
غفاری، سعید. (۱۳۸۴). ادبیات کودکان و نوجوانان. تهران: سپهر دانش.
فوکو، میشل. (۱۳۷۴). «مولف چیست؟»، در سرگشتگی نشانه‌ها. ترجمه‌ی افشین جهاندیده، تهران: مرکز، صص190-214.
قاسم‌نیا، شکوه. (۱۳۸۷). «ویروس بزرگ‌سالی». پژوهشنامه‌ی ادبیات کودکان و نوجوانان، ش۲، صص30-36.
کیانوش، محمود. (۱۳۷۹). «شعر، زبان کودکی انسان»، در کتاب جشنواره؛ نشریه‌ی نهمین جشنواره کتاب کودک و نوجوان، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، صص12-25.
کوری، گریگوری. (۱۳۹۱). روایت‌ها و راوی‌ها. ترجمه‌ی محمد شهبا، تهران: مینوی خرد.
گادامر، هانس گئورک. (۱۳۷۹). «زبان به مثابه میانجی تجربه‌ی هرمنوتیکی»، در هرمنوتیک مدرن: گزینه‌ی جستارها. ترجمه‌ی بابک احمدی و همکاران، تهران: مرکز، صص201-236.
مهدی‌پور عمرانی، روح‌الله. (۱۳۸۳). «آهسته و پیوسته با گام‌هایی استوار: نگاهی به داستان‌های حسن‌زاده». پژوهشنامه‌ی ادبیات کودکان و نوجوانان. ش۳۷، صص 176-199.
لوسی، نیل. (۱۳۹۳). فرهنگ واژگان دریدا. ترجمه‌ی جمعی از مترجمان، سرویراستارِ ترجمه مهدی پارسا، تهران: رخ‌داد نو.
موفه، شانتال. (۱۳۹۱). درباره‌ی امر سیاسی. ترجمه‌ی منصور انصاری، تهران: رخ‌داد نو.
نورتون، دونا و ساندرا نورتون. (۱۳۸۲). شناخت ادبیات کودکان: گونه‌ها و کاربردها از روزن چشم کودک. ترجمه‌ی منصوره راعی و همکاران، تهران: قلمرو.
وُو، پاتریشیا. (۱۳۹۰). فراداستان. ترجمه‌ی شهریار وقفی‌پور، تهران: چشمه.
هجری، محسن. (۱۳۸۳). «نمونه‌ای از حس نوستالوژیک در ادبیات کودک و نوجوان: نقد و بررسی دوره‌ی نخست فعالیت‌های فرهاد حسن‌زاده». پژوهشنامه‌ی ادبیات کودکان و نوجوانان، ش۳۷، صص162-175.
یاکوبسن، رومن. (۱۳۸۱). «زبان‌شناسی و شعرشناسی». زبان‌شناسی و نقد ادبی. ترجمه‌ی مریم خوزان و حسین پاینده، تهران: نی، صص71-80.
یعقوبی جنبه‌سرایی، پارسا و فاتح احمدپناه. (۱۳۹۰). «ساختار روایی کلیله‌ودمنه براساس گفتمان‌کاوی تعامل رای و برهمن». ادب‌پژوهی، ش۱۸، صص9-30.
Nodelman, Perry. (2008). The Hidden Adult: Defining Childrens Literature. The Johne Hopkins University Press, Baltimore.
)
