تقوی، محمد. (۱۳۷۶). حکایت‌های حیوانات در ادب فارسی. تهران: روزنه.
تولان، مایکل. (۱۳۸۶). روایت‌شناسی؛ درآمدی زبان‌شناختی انتقادی. ترجمهی سید فاطمه علوی و فاطمه نعمتی، تهران: سمت.
چمبرز، ایدن. (۱۳۸۷). «خواننده‌ی درون کتاب». دیگرخوانی‌های ناگزیر؛ رویکردهای نقد و نظریه‌ی ادبیات کودک، ترجمهی مرتضی خسرونژاد، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، صص ۱۱۳-۱۵۲.
حسام‌پور، سعید و آرامش‌فرد، شیدا. (۱۳۹۱). «نگاهی به ابعاد روایت‌مندی در داستان سه سوت جادویی احمد اکبرپور (بر پایه‌ی نظریه‌ی ماریا نیکولایوا)»،. مطالعات ادبیات کودک، سال 3، شمارهی ۱، صص ۱۹-۴۶.
خسرونژاد، مرتضی. (1389). معصومیت و تجربه؛ درآمدی بر فلسفه‌ی ادبیات کودک. تهران: مرکز.
ــــــــــــــــــ. (۱۳۹۰). چگونه توانایی تفکر فلسفی کودکان را پرورش دهیم؟ ضمیمه‌ی داستان‌های فکری. مشهد: به‌نشر.
خسروی، ابوتراب. (1388). حاشیه‌ای بر مبانی داستان. تهران: ثالث.
سینایی نوبندگانی، هاله. (۱۳۹۴). «نقطه آغاز راه دگرگونی؛ بررسی ابعاد روایت‌مندی و نقد و تحلیل جامعه‌شناختی داستان نقطه». نقد کتاب کودک و نوجوان، سال 2، شمارهی ۵، صص ۲۲۱-۲۳۵.
مرادپور دزفولی، ندا. (۱۳۹۴). «شگردهای تمرکززدایی در افسانه‌های ایرانی به کوشش انجوی شیرازی». مطالعات ادبیات کودک، سال 6، شمارهی ۲، صص ۱۳۹-۱۶۴.
منشی، نصرالله. (1381). ترجمهی کلیله‌ودمنه. تهران: امیرکبیر.
میرصادقی، جمال. (1385). عناصر داستان. تهران: سخن.
میرصادقی، جمال و ذوالقدر، میمنت. (1377). واژه‌نامه‌ی هنر داستان‌نویسی. تهران: کتاب مهناز.
نیکولایوا، ماریا. (1387). «فراسوی دستور داستان؛ یا چگونه نقد ادبیات کودک از نظریه‌ی روایت بهره می‌برد». دیگرخوانی‌های ناگزیر؛ رویکردهای نقد و نظریه‌ی ادبیات کودک، ترجمهی مرتضی خسرونژاد، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، صص 547-589.
نیکولایوا، ماریا. (ترجمهی زیرچاپ). درآمدی بر رویکردهای زیبایی‌شناختی به ادبیات کودک. ترجمهی مهدی حجوانی و فاطمه زمانی.
)
