Analyzing Three Stories from Ubayd Zakani's Resaleh-ye Delgosha according to Lipman

Document Type : Research Paper

Authors

1 Isfahan Uniiversity

2 Isfahan University

3 Kharazmi University

Abstract

The aim of this paper is a content analysis of Ubayd Zakani's Resaleh-ye Delgosha according to Lipman's critical thinking views. Thus, three groups of critical thinking, creative thinking and caring thinking are applied to this text. The results show that the three stories of Delgosha have enough potential in developing philosophical thinking if some exercises and questions are added to be used in a P4C program. It is suggested to writers of children's literature to rewrite the stories in this book for two age groups.
 
 
 
 

Keywords


اکبری، احمد. (1391). فلسفه برای کودکان: مضامین فلسفی در داستان­های متون کلاسیک ادب فارسی. پایان‌نامه‌ی دکتری دانشگاه فردوسی.
پناهی، مهین. (1390). «بررسی و مقایسه­ی شیوه­ی آموزش تفکر نزد عطار و لیپمن». تفکر و کودک، دوره‌ی 3، شماره‌ی 1، صص 3-23.
جهانی، جعفر. (1382).دیباچه­ای بر شیوه­های پژوهش در تفکر انتقادی. شیراز: ملک سلیمان.
حسام­پور، سعید و مصلح، ملیحه. (1393). «تحلیل کیفی محتوای فلسفی برخی از داستان‌های منتخب در ادبیات کودک (برپایه­ی نظریه­ی متیوز)»، تفکر و کودک، دوره‌ی2، شماره‌ی 4، صص 35- 58.
حمیدی، علی. (1392). بررسی چگونگی استفاده از داستان­های شاهنامه در برنامه­ی درسی فلسفه برای کودکان. پایان‌نامه‌ی کارشناسی­ارشد دانشگاه تربیت معلم تهران.
خسرونژاد، مرتضی. (1382). «ویژگی­ها و مسائل فلسفه ادبیات کودک». علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، دوره‌ی2، شماره‌ی 5، صص123-135.
خندان، علی اصغر. (1384). مغالطات. قم: بوستان کتاب.
زاکانی، عبید. (1371). کلیات. به تصحیح استاد عباس اقبال، تهران: کتاب­فروشی زوار.
فیشر، رابرت. (1385). آموزش تفکر. ترجمه­ی فروغ کیان­زاده، تهران: رسِش.
لطفی، نسرین. (1392). گزینش داستان­های دفتر سوم مثنوی مولوی برای برنامه­ی درسی فلسفه برای کودکان و تهیه­ی راهنمای آموزشی آن. پایان­نامه­ی کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
مجید حبیبی عراقی، لیلا و دیگران. (1392). «خوانش فلسفی گزیده­ی متون داستانی کلاسیک فارسی متناسب با اهداف برنامه­ی فلسفه برای کودکان». مجله­ی تفکر و کودک، دوره‌ی 4، شماره‌ی 2، صص 75-100.
موریس، کارین. (1391). «آیا کودکان می­توانند فلسفه­ورزی کنند؟». ترجمه­ی فاطمه عظمت­مدار فرد، کتاب ماه فلسفه، دوره‌ی 6، شماره‌ی 4، صص 17-29.
موریل، جان. (1392). فلسفه­ی طنز: بررسی طنز از منظر دانش، هنر و اخلاق. ترجمه­ی محمود فرجامی و دانیال جعفری، تهران: نی.
ناجی، سعید. (1383). «فلسفه برای کودکان و نوجوانان؛ مروری بر پارادایم جدید آموزش و پرورش با تأکید بر ابداعات لیپمن». حوزه و دانشگاه، دوره‌ی 10، شماره‌ی 40، صص 93-118.
ناجی، سعید. (1387). کندوکاو فلسفی برای کودکان و نوجوانان(گفت­وگو با پیشگامان). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
Lipman, M. (1980). Philosophy in the Classroom. U. S. A.: Tample University  Press.
ـــــــــــــــــــــــ (1988). Philosophy Goes to School. Tample University Press.
ـــــــــــــــــــــــ. (2003). Thinking in education, second edition. Cambridge: Cambridge  University press.
Matthews, G. B.(1995). The philosophy of childhood. Harvard University Press.
Maykut, P. & Morehouse,R. (1955). Beginning Qualitative Research: A philosophic and practical Guide. London: Falmer Press.
Mayring , Ph. (2000). "Qualitative  content   analysis".  Forum Qualitative Sozial     Forschung  ,  P1, N5 ,25-36.
Tran, N. (2013). "Thinking Skills Frameworks to Evaluate Philosophical Modules in     Higher Education", Arecls,P 2, N10, 177-195.