A Structuralist Reading of the Story of "Crows" by Nader Ebrahimi

Document Type : Research Paper

Abstract

 
 

Pourshahram*

Sabzevar Teacher Training University
 
Greimas, a structuralist and semiology theoretician, made an attempt to reach the inner layers of a text by going through the surface and the structure of the text. He wanted to find the hidden structure influential in the production of meaning. In fact, a writer, by creating a special kind of narration and narrator in his/her  story, produces a chain–like series of sender/ message/ receiver) to present coherent structure for a story.
The aim of this paper is to analyze "Crows", one of the best stories of Nader Ebrahimi by using narrative analysis (permanent and non–permanent process) and Actantial Model of Greimas. In this way with the help of narratology the structure and internal relationships of signs of the text, the likns between the characters are clarified.
  
  
 
*  Instructor Persian Language Literature. Email: susanpooria@yahoo.com

Keywords


آقایاری، خسرو. (1373). آشنایی با ادبیات کودکان و نوجوانان و معیارهای نقد و بررسی کتاب. تهران: محیا.
ابراهیمی، نادر. (1371). الف با (تحلیل فلسفی پنجاه طرح از علی‎اکبر صادقی نقّاش)، تهران: فرهنگان.
ــــــــــــــ. (1372). ابن مشغله. تهران: روزبهان.
ــــــــــــــ. (1373). با من بخوان تا یاد بگیری. تهران: همگام.
ــــــــــــــ. (1369). مجموعه‏ی اوّل، (قصّه‏های کوتاه). تهران: امیرکبیر.
ــــــــــــــ. (1368). مقدّمه‏ای بر آرایش و پیرایش کتاب‏های کودکان. تهران: آگاه.
ــــــــــــــ. (1363). مقدّمه‏ای بر مراحل خلق و تولید ادبیات کودکان. تهران: آگاه.
ــــــــــــــ. (1367). مقدّمه‏ای بر مصوّرسازی کتاب کودکان. تهران: آگاه.
ــــــــــــــ. (1381). یک عاشقانه‎ی آرام. تهران: روزبهان.
استن، الن و ساوانا، جرج. (1386). نشانه‌شناسی متن و اجرای تئاتری. ترجمه‌ی داود زینلو. تهران: انتشارات سوره مهر.
العاصی، عربی. (1368). حیوان در قصّه‏های کودکان. ترجمه‌ی حسین سیّدی. تهران: حوزه‌ی هنری سازمان تبلیغات اسلامی.
اخوّت، احمد. (1371). دستور زبان داستان. اصفهان: فردا.
ایرانی، ناصر. (1364). داستان، تعاریف، ابزارها و عناصر. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
بیشاب، لئونارد. (1374). درس‏هایی درباره‏ی داستان‏نویسی. ترجمه‌ی محسن سلیمانی. تهران: زلال.
پراپ، ولادیمیر. (1368) ریخت‎شناسی قصّه. ترجمه‎ی‎ مدیا کاشیگر. تهران: نشر روز.
پرین، لورانس. (1381) ادبیات داستانی ساختار، صدا و معنی. ترجمه‌ی‎ حسن سلیمانی - فهیمه اسماعیل‎زاده، تهران: رهنما.
پلوسکی، آنا. (1363). بررسی ادبیات کودکان در کشورهای در حال رشد. ترجمه‌ی علی شکویی. تبریز: ناظم.
حکیمی، محمود و کاموس، مهدی. (1382). مبانی ادبیات کودکان و نوجوانان. سه جلد، تهران: آرون.
حجازی، بنفشه (فراهانی). (1380). ادبیات کودکان و نوجوانان؛ ویژگی‌ها و جنبه‎ها. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
خسرونژاد، مرتضی. (1389). معصومیّت و تجربه؛ درآمدی بر فلسفه‏ی ادبیات کودک. تهران: مرکز.
دقیقیان، شیرین‎دخت. (1371). منشاء شخصیّت در ادبیات داستانی. [بی‎جا]: دقیقیان.
دهخدا، علی‏اکبر. (1377).  لغت‏نامه. زیر نظر محمّد معین و جعفر شهیدی، [ویرایش سوم]. لغت‏نامه دهخدا، تهران: دانشگاه تهران.
رهگذر، رضا. (1372). صمد بهرنگی آن‏گونه که بود... و نگاهی به دیگر قصّه‏ها و آراء صمد بهرنگی. تهران: برگ.
سرشار، محمّدرضا. (1377). الفبای قصّه‌نویسی. دو جلد. تهران: پیام آزادی.
عبداللهیان، حمید. (1381). شخصیّت و شخصیّت‏پردازی در داستان معاصر. تهران: آن.
فضایلی هاشمی، سعید ]گردآورنده[ (1376). شیوه‏های داستان‏نویسی. سه جلد، تهران: مؤسّسه‏ی ایران.
کهنمویی‌پور، ژاله و خطاط، نسرین‌دخت و افخمی، علی. (1381). فرهنگ توصیفی نقد ادبی (فرانسه– فارسی). تهران: مؤسّسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
مارزلف، اولریش. (1376). طبقه‎بندی قصّه‎های ایرانی. ترجمه‎ی‏ کیکاوس جهانداری. تهران: سروش.
محمّدی، محمّدهادی. (1378). روش‏شناسی نقد ادبیات کودکان. تهران: سروش
محمّدی، محمّدهادی و عبّاسی، علی. (1381). صمد: ساختار یک اسطوره. تهران: چیستا.
میرصادقی، جمال. (1383). شناخت داستان. تهران: مجال.