نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
دانشگاه کردستان
چکیده
به اذعان بسیاری از محققان و حتی پدیدآورندگان روایت های کودکانه، اغلب ادبیات کودک یکسویه و دیکته‌ای است. کودکان نه تنها نقشی در تولید آثار کودکانه ندارند، حتی جایگاه مخاطب بودگی آن‌ها هم در مقام کودک مفروض نیست. در این روایت‌ها همیشه سایه‌‌ای بلند و بزرگ در مقام «نویسنده/ راوی» وجود دارد که مدام تجویز می‌کند. دامنۀ این سایه، گاه در قالب شخصیت قدرتمند و زورگوی قصه نیز تداوم می‌یابد و در مقابل شخصیت کوچک و ضعیف قصه که مخاطب کودک می‌تواند با او همذات پنداری کند، خودنمایی می-کند.مقدار زیادی از اقتدارگرایی مذکور، حاصل بکارگیری فرازبان و تولید انواع حاشیه آشکار و پنهان است که مولف در پناه آن با شنونده/ خواننده تعاملی یکسویه و عمودی برقرار می‌کند. برغم این ویژگی اقتدارگرایانه که در بکارگیری فرازبان به چشم می‌خورد، قابلیتی دیگر و حتی متباین در آن نهفته است که می‌تواند به تعاملی افقی و برابر بینجامد. نمونه اخیر را می‌توان در برخی از روایت‌های کودکانۀ فرهاد حسن‌زاده یافت. در این تحقیق شیوه‌های تعامل افقی و فرازبان محورِ نویسنده/ راوی با مخاطب در چهار داستان «دیو دیگ به سر»، «آقا رنگی و گربه ناقلا»، «همان لنگه کفش بنفش» و «دو لقمه چرب و نرم» از فرهاد حسن‌زاده با رویۀ توصیفی- تحلیلی طبقه‌بندی و تبیین شده است. نتیجه نشان می‌دهد که نویسنده با گرایش به فرازبان و خلق انواع حاشیه، سعی می‌کند با سهم‌دهی به شنونده/خواننده یا یکی از شخصیت‌های قصه که کودک با او همذات‌پنداری می‌کند؛ نوعی تعامل افقی میان نویسنده/راوی با شنونده/خواننده برقرار می‌کند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Metalanguage and Its Interactive Competencies in Children's Stories of Farhad Hassanzadeh
نویسندگان [English]
- Shatav Zand Karimi
- Parsa Yaghoubi Janbe Saraei
Kordestan University
چکیده [English]
S. Zandkarimi* P. Yaghoubi Janbesaraei**
Kordestan University
Abstract
As admitted by many researchers and even authors of children's stories, children's literature is mostly unidirectional as well as dictational. Not only do children not have a role in creating such children's works, but even their being the audience, as children, is not being considered. In these stories there is always a huge long shadow cast as the author/narrator that constantly prescribes. The range of this shadow, sometimes continues into the form of the powerful tyrannical character of the story as well, and demonstrates itself against the minor feeble character of the story with whom the young audience can identify. Much of the mentioned authoritarianism is a result of employing metalanguage and generating different forms of explicit and implicit margins through which the author establishes a unidirectional and vertical interaction with the reader/listener. Despite this authoritarian characteristic which is discerned in using the metalanguage, another competence, even paradoxical, lies in that which can lead to a horizontal and equal interaction. The mentioned case's examples can be traced in some children's stories by Farhad Hassanzadeh. In the present research, horizontal interaction and metalanguage-oriented methods of the author/narrator with its audience, in the four stories Div e Dig Be Sar (Demon with a Pot on the Head), Agha Rangi Va Gorbeye Naghola (Mr Colorful and the Clever Cat), Hamaan Lenge Kafshe Banafsh (The Same Purple Shoe) and Do Loghmeye Charb o Narm (Two Creamy Chewy Bites), by Farhad Hassanzadeh, have been classified and explained using a descriptional-analytical procedure. The outcome demonstrates that the author, with an inclination to metalanguage and creating sidetracks, strives to establish a horizontal interaction between the author/narrator and the reader/listener through the contribution of the reader/listener or one of the characters, in the story, with whom children identify, so that it is as if the child, himself/herself, has written the story he is supposed to hear or narrate.
* MA Student of Persian Language & Literature, zand-karimi@malfa.com
** Associate Prof. of Persian Language & Literature, p.yaghoobi@uok.ac.ir
کلیدواژه‌ها [English]
- Keywords: Children's Stories
- Farhad Hassanzadeh
- Metalanguage
- Avoiding Dictation
- Horizontal Interaction
- Audience's Contribution
)