آدام، ژانمیشل؛ رواز، فرانسواز. (1389). تحلیل انواع داستان (رمان، درام، فیلمنامه). ترجمهی آذین حسینزاده و کتایون شهپرراد، تهران: قطره.
آذریزدی، مهدی. (1381). قصههای خوب برای بچههای خوب. ج4، تهران: امیرکبیر؛ کتابهای شکوفه.
بامشکی، سمیرا. (1393). روایتشناسی داستانهای مثنوی. تهران: هرمس.
بری، پیتر. (1400). «روایتشناسی: نظریه و کاربرد». نقد ادبی با رویکرد روایتشناسی. گزینش و ترجمهی حسین پاینده، تهران: نیلوفر.
پایور، جعفر. (1380). شیخ در بوته چگونگی روشهای بازنویسی و بازآفرینی و ترجمه و بازپرداخت در آثار ادبی. تهران: شرافیه.
پرینس، جرالد. (1391). روایتشناسی: شکل و کارکرد روایت. ترجمهی محمد شهبا، تهران: مینویخرد.
تودوروف، تزوتان. (1396). بوطیقای ساختارگرا. ترجمهی محمد نبوی، تهران: آگه.
تولان، مایکل جی. (1386). روایت شناسی (درآمدی زبانشناختی-انتقادی). ترجمهی فاطمه علوی و فاطمه نعمتی، تهران: سمت.
جاهدجاه، عباس. (1391). «بررسی جایگاه زمان در اشعار روایی کودک». مطالعات ادبیات کودک، سال 3، شمارهی1، صص 1-18.
خسرونژاد، مرتضی. (1389). معصومیت و تجربه، درآمدی بر فلسفهی ادبیات کودک. تهران: مرکز.
دهقاندهنوی، زهرا؛ جلالیپنداری، یدالله. (1392). «بررسی عنصر زبان و ویژگیهای آن در اشعار کودک و نوجوان مهدی آذریزدی». مطالعات ادبیات کودک، سال4، شمارهی 1، صص69-90.
ریکور، پل. (1397). زمان و حکایت، کتاب اول پیرنگ و حکایت تاریخی. ترجمهی مهشید نونهالی، تهران: نی.
ریمونکنان، شلیموت. (1387). روایت داستانی: بوطیقای معاصر. ترجمهی ابوالفضل حری، تهران: نیلوفر.
ژنت، ژرار. (1398). گفتمان روایت: جستاری در باب روش. ترجمهی معصومه زواریان، تهران: سمت.
ژوو، ونسان. (1394). بوطیقای رمان. ترجمهی نصرت حجازی، تهران: علمی فرهنگی.
عارفی، اکرم؛ شعبانزاده، مریم. (1393). «دگرگونی درونمایهی قصههای عرفانی در بازنویسیهای آذریزدی». کاوشنامه، سال11، شمارهی28، صص 9-38.
عربیوسفآبادی، فائزه. (1394). «بررسی تقابل زمان روایی و زمان متن در حکایتهای گلستان سعدی». متن پژوهی ادبی، سال 19، شمارهی4، پیاپی66، صص65-90.
غفاری، محمد؛ نجومیان، امیرعلی. (1391). «گفتمان غیرمستقیم آزاد و اهمیت آن در سبکشناسی روایت: بررسی مقایسهای داستانهای مدرنیستی و پیشامدرنیستی». نقد زبان و ادبیات خارجی، دورهی5، شمارهی1، صص 1-34.
غفوریان، اسما و همکاران. (1395). «مقایسهی دو روایت نوشتهی مهدی آذریزدی و کامل کیلانی از داستان ابوقیرو و ابوصبر هزارویک شب». یازدهمین گردهمایی بینالمللی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی، دانشگاه گیلان، صص71-100.
غلامحسینزاده، غلامحسین و همکاران. (1386). «بررسی عنصر زمان در روایت با تأکید بر حکایت اعرابی و درویش در مثنوی». پژوهشهای ادبی، سال 5، شمارهی 2، پیاپی 16، صص 199-217.
فلودرنیک، مونیکا. (1399). درآمدی بر روایتشناسی. ترجمهی هیوا حسنپور، تهران: خاموش.
لاج، دیوید. (1388). هنر داستاننویسی. ترجمهی رضا رضایی، تهران: نی.
محمدیکلهسر، علیرضا؛ موسوی، فخرالسادات. (1395). «مقایسهی تحلیلی زمان روایی در فیلم و داستان». یازدهمین گردهمایی بینالمللی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی، دانشگاه گیلان، صص312-332.
مولوی، جلالالدینمحمد بلخی. (1384). مثنوی معنوی. به کوشش سعید حمیدیان، تهران: قطره.
نیکروز، یوسف؛ کشاورزی، سودابه. (1392). «تحلیل گونههای روایتی و راوی در مجموعهی داستانی قصههای تازه از کتابهای کهن مهدی آذریزدی». پژوهش زبان و ادبیات فارسی، دورهی 11، شمارهی1، پیاپی 28، صص159-184.
نیکولایوا، ماریا. (1387). «فراسوی دستور داستان، یا چگونه ادبیات کودک از نظریهی روایت بهره میبرد». دیگر خوانیهای ناگزیر: رویکردهای نقد و نظریهی ادبیات کودک. ترجمهی غزال بزرگمهر، بهکوشش مرتضی خسرونژاد، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
هرمن، دیوید. (1393). عناصر بنیادین در نظریههای روایت. ترجمهی حسین صافی، تهران: نی.
یونسی، ابراهیم. (1388). هنر داستاننویسی. تهران: نگاه.